نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Hosein(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵ توسط Hosein(بحث | مشارکتها)
سوید بن عبید عجلینقل میکند که ابو مؤمن وائلی میگفت: در هنگام جنگ با خوارج و هلاکت نهروانیان، از امیرالمؤمنین علی(ع) شنیدم که میفرمود: "در میان کشتههای خوارج نگاه کنید، مردی را پیدا میکنید که دستش به قدری بالا آمده، گویا سینههای زن است. و بدین جهت او را "ذوالثدیه" مینامیدند پیامبر خدا این خبر را به من داده است[۱].
یاران امیرالمؤمنین(ع) بسیار جست و جو کردند، ولی جسد او را پیدا نکردند و گفتند: او را نیافتیم. حضرت فرمود: "اگر راست گفته باشید، پس شما بهترینمردم را کشتهاید[۲]، بگردید تا او را پیدا کنید". گفتند: ای امیرمؤمنان هفت کشته زیر درخت خرما است که جست و جو نکردیم، آنان رفتند و گشتند و سرانجام جسد او را یافتند. ابومؤمن در ادامه میگوید: هنگامی که جسد آن مرد را میآوردند، دیدم ریسمانی به پایش بستهاند و او را میکشند، در آن هنگام امیرالمؤمنین(ع) را دیدم که به شکرانه پیدا شدن جسد او به سجده افتاد و میفرمود: "کشتههای شما در بهشتند و کشتههای آنها در آتشاند"[۳][۴]