ابن میثم بحرانی (پدیدآورنده)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
| ابن میثم بحرانی (محمد بن محمد بن نعمان) | |
|---|---|
 | |
| لقب | ابن میثم بحرانی |
| تاریخ درگذشت | ۶۷۹ یا ۶۹۹ق |
| آرامگاه | بحرین |
| زبان | عربی |
| پیشه | مرجع تقلید |
| منصب | محدث، فقیه، متکلم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| تحصیلات | اجتهاد |
| استادان | خواجه نصیرالدین طوسی، جمال الدین علی بن سلمان بحرانی، محقق حلی |
| شاگردان | علامه حلی |
| آثار | «شرح نهج البلاغه» «قواعد المرام فی علم الکلام» «شرح الاشارات» «شرح المأئة الکلمة الرضویة» «النجاة یوم القیامة فی الامامة» |
محمد بن محمد بن نعمان (۶۳۶ ق- ۶۷۹ یا ۶۹۹ق، بحرین) مشهور به ابن میثم بحرانی، او دانشمندی عارف بوده؛ از این‌رو، او را عالمی ربانی به‌شمار آورده و برخی نیز او را دارای کرامت دانسته‌اند. گستردگی علوم او تا بدان جاست که برخی او را جامع علوم منقول و معقول، فیلسوفی محقق، حکیمی دقیق، الگوی متکلمان و بزرگ فقیهان معرفی کرده‌اند. هرچند شهرت ابن‌میثم در کلام است، اما در فقه نیز توانمندی خاصی داشت؛ تا آنجا که گفته شده خواجه نصیرالدین طوسی نزد او فقه را فراگرفته است.
استادان
او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: خواجه نصیرالدین طوسی، جمال الدین علی بن سلمان بحرانی و محقق حلی به اتمام رساند.
کتاب‌های منتشر شده
به زبان عربی
- شرح نهج البلاغه؛
- قواعد المرام فی علم الکلام؛
- شرح الاشارات؛
- شرح المأئة الکلمة الرضویة؛
- النجاة یوم القیامة فی الامامة؛
- رسالة فی آداب البحث؛
- الاستغاثة فی بدع الثلاثة.