ویژگی انتظار فرهیختگان حوزه و دانشگاه (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ویژگی انتظار فرهیختگان حوزه و دانشگاه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی ویژگی انتظار می‌پردازد. این مقاله ۲ صفحه‌ای به قلم عبدالله جوادی آملی نگاشته شده و در ماهنامه خیمه (شماره ۸، آبان ۱۳۸۲) منتشر گشته است.

ویژگی انتظار فرهیختگان حوزه و دانشگاه
زبانفارسی
نویسندهعبدالله جوادی آملی
موضوعانتظار، مهدویت
مذهبشیعه
منتشر شده درماهنامه خیمه
وابسته بهدفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرآبان ۱۳۸۲
شماره۸
شماره صفحاتاز صفحه ۳۰ تا ۳۱ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه اطلاع رسانی سراسری اسلامی پارسا

چکیده مقاله

این مقاله فاقد چکیده می‌باشد.

فهرست مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

 
عبدالله جوادی آملی

آیت‌الله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲ ش، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محیی‌الدین الهی قمشه‌ای، محمد حسین فاضل تونی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و علامهٔ طباطبایی به اتمام رساند. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعهٔ قم از جمله فعالیت‌های وی است.[۱] او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشته‌های گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «تفسیر تسنیم»، «ادب فنای مقربان»، «شمیم ولایت»، «همتایی قرآن و اهل‌ بیت»، «تحریر رسالة الولایة شمس الوحی تبریزی»، «حکمت نظری و عملی در نهج‌البلاغه»، «علی مظهر اسمای حسنای الاهی»، «تجلی ولایت در آیهٔ تطهیر»، «ولایت در قرآن»، «کوثر کربلا»، «ولایت علوی (ع)»، «ولایت فقیه»، «فاطمه اسوه بشر»، «عصاره خلقت»، «وحی و نبوت»، «فلسفه تولی و تبری از نگاه قرآن و روایات»، «پیامبر رحمت (ص)»، «فلسفهٔ الهی از نظر امام رضا (ع)»، «حیات عارفانه امام علی (ع)»، «حکمت علوی (ع)»، «امام مهدی موجود موعود»، «نزول وحی»، «قرآن حکیم از منظر امام رضا (ع)» و «علی بن موسی الرضا و القرآن الحکیم» برخی از این آثار است.[۲]


پانویس