حرام بن معاویه انصاری
آشنایی اجمالی
نسب وی را انصاری و برخی عبسی آورده‌اند که در دمشق ساکن بود[۱]. عبدان مروزی (م ۲۹۳) نام او را حزام گفته است[۲]. ابن حجر[۳] در بخش چهارم (توهمات) نام او را آورده و او را از تابعین دانسته است؛ زیرا بخاری[۴]، ابن حبان[۵]، ابن ابی حاتم[۶] و ابن حجر[۷]، به نقل از دارقطنی احادیث او را مرسل دانسته‌اند؛ اما ابن اثیر[۸] به تبعیت از ابوموسی مدینی (م ۵۸۱) از کتاب صحابه عبدان (عبد الله بن محمد مروزی، م۲۹۳)، او را صحابی دانسته، ولی خطیب بغدادی(م ۴۵۶) حرام بن معاویه را همان حرام بن حکیم دمشقی دانسته است[۹] در حالی که آن دو، یک نفر نیستند؛ زیرا حرام بن حکیم از عمویش عبدالله بن سعد و دیگران روایت کرده است[۱۰]. وی از رسول خدا(ص) فقط یک روایت نقل کرده است که آن حضرت فرمود: کسی که از طرف حاکمی سرپرست نیازمندان شود به سوی او دری گشوده می‌شود که خداوند درهای آسمان را به سبب نیازش برای او می‌گشاید. کسی که در به روی نیازمندان ببندد، خداوند درهای آسمان را بدون نیازش می‌بندد[۱۱]. تنها راوی وی زید بن رفیع است[۱۲][۱۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۷۶.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۱۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۱۷۶.
- ↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۱۰۲.
- ↑ ابن حبان، کتاب الثقات، ج۴، ص۱۸۵.
- ↑ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۲۸۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۷۶.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۱۲.
- ↑ ابن ماکولا، الاکمال، ج۲، ص۴۱۲؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۲۱، ص۳۰۳؛ ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۹۳.
- ↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۱۰۱؛ ابن ابی عاصم، ج۲، ص۱۴۵؛ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۲۸۲؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۵۱۷؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۳۰۴.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۱۲.
- ↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۱۰۲؛ ابن حبان، کتاب الثقات، ج۴، ص۱۸۵.
- ↑ مرادی نسب، حسین، مقاله «حرام بن معاویه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۲۹.