آیه تبلیغ

آيه 67 مائده/5 به «آيه تبليغ»[14] مشهور شده است: «يـأَيُّهَا الرّسولُ بَلِّغ مَا أُنزلَ إِليكَ مِن رَبّكَ و إِن لَم تَفعَل فَما بَلّغتَ رِسالَتَهُ واللّهُ يَعصِمُكَ مِن‌النّاسِ إِنّ اللّهَ لاَيَهدِى القَومَ الكـفِرينَ = اى پيامبر! آن چه را از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شد، ابلاغ كن و اگر چنين نكنى، پيامش را نرسانده‌اى و خدا تو را از گزند مردم نگاه مى‌دارد. خداوند كافران را هدايت‌نمى‌كند». عالمان شيعه و بسيارى از اهل سنّت چنين باور دارند كه اين آيه، در حجّة‌الوداع* (هيجدهم ذى‌حجّه) در غدير* خم براى اعلام جانشينى حضرت على(عليه السلام)از سوى پيامبر نازل شده است.[15] پس از‌آن‌كه پيامبر(صلى الله عليه وآله)از بيم توطئه منافقان بر‌ضدّ‌اسلام، اعلام ولايت على(عليه السلام)را به تأخير‌انداخت، فرشته وحى نازل شد و با نزول اين آيه، بر ابلاغ ولايت على به مردم تأكيد كرد و حفاظت از گزند منافقان را به پيامبر وعده داد. پس‌از نزول اين آيه، پيامبر دستور توقّف مسلمانان در بيابان گرم و خشك غدير خم را صادر‌كرد و در برابر انبوهى از جمعيّت كه تعداد آن‌ها را از هفتاد‌هزار تا صد و بيست هزار گفته‌اند، فرمان الهى يعنى وصايت و جانشينى على(عليه السلام)را به مردم ابلاغ كرد.