ذات الجیش
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
نام سرزمینی است که نام خود را وامدار قومی است که در این سرزمین ساکن بوده‌اند. حبشه فلات مرتفعی است در غرب یمن که بین آنها و یمن، دریا فاصله انداخته است. حبشی‌ها از گذشته‌های دور با اعراب پیوندهای دیرینه دارند از این رو کشورشان در صدر اسلام، مأمن و پناهی شد برای هجرت نخستین دسته از مسلمانان. در حال حاضر، حبشی‌ها مسیحی هستند، اما اسلام نیز، از دیرباز به کشورشان نفوذ کرده است. مسلمانان در حاشیه‌های مرزی این کشور زندگی می‌‌کنند و آدیس آبابا –پایتخت آن- و اطراف آن، همچنان با قوت بر آیین مسیحیت باقی مانده است. با این حال، در این منطقه هم، بواسطه همجواری با مسلمانان و ارتباطات فردی و اجتماعی، اسلام در حال گسترش است. در طی قرون و اعصار، مناطقی از این امپراطوری، به نقاط عرب نشین تبدیل شد که از جمله آن می‌‌توان به «اریتره» اشاره کرد. اریتره سرزمینی است در کنار دریای سرخ که حدودش از جنوب تنگه باب المندب تا جنوب «طوکر» در سودان امتداد دارد. از مهمترین شهرهای این اقلیم، أسمره –مرکز اریتره- بندر عَصَب و بندر بزرگ مُصوَّع است که در گذشته «باضع» نامیده می‌‌شد. باضع همان محلی است که مسلمانان در هجرتشان به حبشه به سرپرستی جعفر بن ابیطالب بدان وارد شده بودند.[۱]
