بنی‌کلب در معارف مهدوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نقش این قبیله در حوادث آخرالزمان

در باب حوادث آخرالزمان، در بین احادیث به احادیثی برمی خوریم که در آنها سخن از قبیله‌ای به نام «بنی‌کلب» شده و وقایع مهمی به این قبیله نسبت داده شده است. قبیله «بنی‌کلب» که در روایات از اعضای آن به عنوان «داییان سفیانی»[۱]، «بنی‌کلب» و «کلب» و... سخن به میان آمده است، نقش مهمی در وقایع آخرالزمان و زمان نزدیک به ظهور بازی می‌‌کنند. مطابق فرمایش روایات، «بنی‌کلب» گروهی از اشرار آخرالزمان هستند که سفیانی (یکی از دشمنان بزرگ حضرت مهدی(ع) را در نبرد با حضرت قائم(ع) یاری می‌‌نمایند[۲].

تعداد بسیاری از روایات مربوط به آخرالزمان، به «بنی‌کلب» اشاره کرده‌اند و نقش مخرب آنان را در آخرالزمان بیان نموده‌اند. در این روایات از بیعت و همکاری تعداد انبوهی از افراد قبیله «بنی‌کلب» با سفیانی خبر داده شده است که احادیث «بیعت ۳۰۰۰۰ هزار تن از کلبیان در ماه رمضان با سفیانی در آغازین روزهای خروج او»[۳]، «خروج سفیانی با پرچم سرخ که فرمانده آن مردی از قبیله بنی‌کلب است»[۴] و... نمونه ای از این احادیث بسیار است[۵].

حدیثی تصریح می‌کند: مردی از قریش به وجود می‌آید که دایی‌هایش از قبیله کلب است. پس سپاهی را [به سوی حضرت مهدی] گسیل می‌دارد که سپاه اسلام بر آنها پیروز می‌شود. حسرت و پشیمانی از آن کسی است که از غنایم کلب محروم باشد[۶]. قبیله کلب، ظاهرا از ساکنان اردن هستند که در عهد اموی، این قبیله در اردن سکونت داشتند[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. علت انتساب عبارت «داییان سفیانی» به «بنی‌کلب»، این است که معاویه با زنی از این طایفه ازدواج کرده بود. از آنجا که مطابقت روایات، سفیانی ملعون از نسل یزید بن معاویه است، به صورت تلویحی «بنی‌کلب» یا «دروزی‌های کنونی»، داییان سفیانی هستند؛ چراکه جدۀ سفیانی از قبیله «بنی‌کلب» است. مجتبی السادة، کتاب شش ماه پایانی، الفجر المقدس المهدی(ع) و ارهاصات الیوم الموعود، ص۱۲۳ و ۱۲۴.
  2. کتاب شش ماه پایانی، الفجر المقدس المهدی(ع) و ارهاصات الیوم الموعود، تألیف مجتبی السادة، ترجمه و توضیح محمود مطهری نیا، ناشر: موعود عصر(ع)، چاپ چهارم، ۱۳۸۵، صفحات ۱۲۳ و ۱۲۴.
  3. «عن النبی(ص) قال:... یخرج السفیانی فی ستین و ثلاثمائة راکب، حتی یأتی دمشق فلا یأتی علیهم شهر رمضان حتی یبایعه من کَلَب ثلاثون ألفاً»، المرعشی النجفی، شرح احقاق الحق، ج۲۹، ص۵۴۹.
  4. «عن أمیرالمؤمنین(ع) قال: و لذلک آیات وعلامات … و خروج السفیانی برایة حمراء، أمیرها رجل من بنی‌کلب»، مجلسی، بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۷۳.
  5. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
  6. بحار الانوار، ج ۵۱، ص۸۸؛ ینابیع المودة، ج ۳، ص۸۷.
  7. روزگار رهایی، ج ۲، ص۱۰۸۴.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۵۴.