ابوالصلاح حلبی (پدیدآورنده)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ابوالصلاح حلبی
(ابوالصلاح تقی بن نجم بن عبیدالله حلبی)
لقبابوالصلاح حلبی
تاریخ درگذشت۴۴۷ق
آرامگاهحلب (سوریه)
محل زندگیحلب (سوریه)
ملیتسوری
زبانعربی
پیشهمرجع تقلید
منصبفقیه، متکلم
دیناسلام
مذهبشیعه اثناعشری
اطلاعات علمی
تحصیلاتاجتهاد
استادانسید مرتضی،
شیخ طوسی،
سلاّر بن عبدالعزیز،
ابوالحسن بصروی
شاگردانابوالحسن ثابت بن اسلم حلبی،
ابوالقاسم بن براج،
عزالدین عبدالعزیز طرابلسى
محمد بن علی کراجکى
ابومحمّد ریحان بن عبدالله حبشى
عبدالرّحمن بن احمد نیشابورى
آثار«الکافی فی التکلیف»
«الکافیه»
«البدایة»
«تدریس الصحة»
«التلخیص»
«التهذیب»
«الشافیة»
«دفع شبه الملاحدة»
«شرح الذخیرة»
«تقریب المعارف»
«البرهان علی ثبوت الایمان»

ابوالصلاح تقی بن نجم بن عبیدالله حلبی (۳۷۴ ق، - ۴۴۷ ق، حلب) مشهور به ابوالصلاح حلبی، وی برای تحصیل علوم دینی از حلب به بغداد آمد و بعدها نماینده سید مرتضی در سرزمین حلب شد و سید، مردم را به او ارجاع می‌داد. مهارت وی بیشتر در فقه و کلام بوده است و رجال‌نویسان همواره از بزرگی و عظمت علمی او سخن به میان آورده‌اند

ابوالصلاح تقی بن نجم بن عبیدالله حلبی، معروف به ابوالصلاح حلبی، از جمله متکلمان معروف قرن پنجم است که در سال ۳۷۴ هجری قمری در حلب به دنیا آمد. وی را از شاگردان سید مرتضی و شیخ طوسی دانسته‌اند، و مهارت وی بیشتر در فقه و کلام بوده است. اگرچه در سایه حضور بزرگانی همچون مرحوم شیخ مفید و سید مرتضی کمتر به نظریات وی توجه می‌شود، نگاهی کوتاه به مباحث و نظریات کلامی وی، ما را در این عقیده استوار می‌سازد که او از متکلمانی است که در زمینه عصمت، به ویژه برهان‌های آن نوآوری‌های زیادی داشته است. دو کتاب تقریب المعارف و الکافی از جمله کتاب‌های با ارزشی هستند که از وی به یادگار مانده‌اند. مرحوم حلبی در سال ۴۴۷ قمری در فلسطین از دنیا رفت[۱].[۲]

استادان

او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: سید مرتضی، شیخ طوسی سلاّر بن عبدالعزیز، ابوالحسن بصروی به اتمام رساند.

کتاب‌های منتشر شده

به زبان عربی

  1. الکافیه؛
  2. الکافی فی التکلیف؛
  3. البرهان علی ثبوت الایمان؛
  4. البدایة؛
  5. تدریس الصحة؛
  6. التلخیص؛
  7. التهذیب؛
  8. الشافیة؛
  9. دفع شبه الملاحدة؛
  10. شرح الذخیرة؛
  11. تقریب المعارف.

شاگردان

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: گروهی از نویسندگان، معجم طبقات المتکلمین، ج۲، ص۱۹۶-۱۹۷.
  2. فاریاب، محمد حسین، عصمت امام، ص ۳۳۹.