فضیلت زیارت پیامبر خاتم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

زیارت بزرگان از جمله زیارت رسول خدا (ص) امروزه امری رایج است. علت آن دستورهایی است که از معصومان به ما رسیده و خود آنان نیز برابر آن پیامبر (ص) را زیارت می‌کردند. کسی که با آگاهی پیامبر را زیارت کند، بهشت برای اوست. پیامبر فرمود: هر کس برای زیارت من بیاید، شفیع او در روز قیامت خواهم بود. به امام حسین (ع) فرمود: هر کس مرا در زمان زندگی و پس از مرگ زیارت کند، بر من است که در روز قیامت به دیدن وی بروم و از کیفر گناه نجات دهم[۱]: اگر مردم زیارت پیامبر را ترک کنند، بر والی مسلمین واجب است مردم را به اجبار به زیارت بفرستد[۲] که این مسئله از اهمیت این موضوع حکایت دارد که باید به صورت سیره‌ای دائمی درآید.[۳]

منابع

پانویس

  1. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۴۸، ح۱، ۳ و ۴، باب زیارت النبی؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.
  2. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۲۷۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۴۲۰؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۵، ص۴۴۱.
  3. اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۲۴.