حسن بن عرفه عبدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوعلی حسن بن عرفة بن یزید عبدی بغدادی.

به سال 150 یا 158 هـ[۱] در بغداد متولد شد[۲] و پس از طی دوران کودکی به آموختن روی آورد. او از یحیی بن عبدالملک بن ابی غنیّه، محمد بن فضیل بن غزوان ضبی،[۳] اسماعیل بن عیاش و دیگران بهره علمی برده و از آنان روایت کرده است. ابوعلی از علما و محدثان بنام، مورد اعتماد[۴] و دارای مذهب حنبلی بود[۵] که حدیث ها را با سند نقل می کرد.[۶] افرادی چون معاذ بن مثنی عنبری، عبدالله بن احمد بن حنبل، عبدالله بن ناجیه و دیگران از او علم آموخته و روایت کرده اند.[۷] از وی پنج طبقه بهره علمی برده اند.[۸] عبدی از معمّرین و مسن ترین فرد زمان خود بوده که 107[۹] یا 110 سال عمر کرده است.[۱۰] تألیف عبدی، نوشته ای حدیثی بوده است.[۱۱] وی در سال 252 یا 253[۱۲] و یا 257 هـ [۱۳] در سامرا درگذشت[۱۴].[۱۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تاریخ بغداد 7/396.
  2. الثقات 8/179.
  3. تاریخ الطبری 1/188 و 260.
  4. تاریخ بغداد 7/395.
  5. طبقات الحنابله 1/140.
  6. الوافی بالوفیات 12/103.
  7. تاریخ بغداد 7/394.
  8. سیر اعلام النبلاء 11/549.
  9. العبر 1/368.
  10. تاریخ بغداد 7/395.
  11. کشف الظنون 1/583.
  12. الثقات 8/179.
  13. سیر اعلام النبلاء 11/551.
  14. تاریخ بغداد 1/396.
  15. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج1، ص 262.