سهل بن سعد ساعدی در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

سهل بن سعد یکی از شیعیان اهل بیت که در شام، بیرون دروازۀ دمشق، با کاروان اسرای کربلا برخورد کرد و از جشن و پایکوبی مردم به شگفت آمد. با سکینه دختر امام حسین (ع) سخن گفت و خود را معرّفی کرد و درخواست نمود که اگر کاری داشته باشند، انجام دهد. سکینه گفت: به نیزه‌داری که این سر را می‌برد، بگو تا جلوی ما برود و مردم مشغول تماشای سر شوند و به چهرۀ حرم رسول الله ننگرند. سهل با پرداخت چهار صد دینار به نیزه‌دار از او خواست که پیشاپیش خاندان پیامبر راه برود[۱]. سهل بن سعد ساعدی، از اصحاب پیامبر و یاران علی بود. تا سال ۸۸ هجری زیست. هنگام مرگ، ۹۶ ساله یا صدساله بود[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج۴۵، ص۱۲۷؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، ص۳۸۲؛ عوالم (امام حسین)، ص۴۲۸.
  2. تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۷۶.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۵۲.