بحث:منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

پاسخ اجمالی

منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟

چیستی علائم حتمی

  • واژۀ حتم به معنای قضای مقدر[۱] و یا قضا و وجوب قضا که گریزی از انجام آن نیست[۲] آمده است[۳] و محتوم: عبارت است از امری که باید باشد و تغییر در آن صورت نمی‌گیرد، یعنی تغییر و تبدیلی نمی‌کند.[۴] علائم حتمی ظهور، نشانه‌هایی است که بدون تردید هنگام ظهور امام زمان(علیه السلام) رخ می‌دهد[۵] و به هیچ قید و شرطی مقید و مشروط نیست.[۶] و قبل از ظهور باید واقع شود،[۷] به گونه‌‏ای که تا آنها واقع نشود، حضرت مهدی(علیه السلام) ظهور و قیام نخواهد کرد.[۸] زمان دقیق پیدایش این علائم، اندکی پیش از ظهور و اوایل قیام حضرت است.[۹] لذا با توجه به اینکه برخی از نشانه ها همزمان و برخی پس از ظهور اتفاق می افتد مناسب آن است که گفته شود نشانه های حتمی قیام، چه آنکه در روایتی آمده است:[۱۰] «خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ»[۱۱]

مصادیق علائم حتمی

  • محققان، بر اساس روایات و آنچه مشهور است پنج نشانه را از نشانه های قطعی می‌دانند: قیام مرد یمنی، قیام سفیانی، ندای آسمانی، فرو رفتن سفیانی در سرزمین بیداء و قتل نفس زکیه.[۱۲] در روایات مختلفی برخی از موارد جزء علائم حتمی ظهور معرفی شده اند،[۱۳] مثلاً امام صادق(علیه السلام) فرمودند:[۱۴] «پیش از ظهور قائم(علیه السلام) پنج نشانه حتمی است؛ یمانی، سفیانی، صیحۀ آسمانی، قتل نفس زکیه و فرو رفتن در بیابان.»[۱۵] البته برخی روایات موارد دیگری را هم جزء علائم حتمیه نام برده اند منتها آنچه مشهور است که از نشانه های حتمی است همین پنج مورد است.

پاسخ تفصیلی

چیستی علائم حتمی

  • واژۀ حتم به معنای قضای مقدر[۱۶] و یا قضا و وجوب قضا که گریزی از انجام آن نیست[۱۷] آمده است[۱۸] و محتوم: عبارت است از امری که باید باشد و تغییر در آن صورت نمی‌گیرد، یعنی تغییر و تبدیلی نمی‌کند.[۱۹] علائم حتمی ظهور، نشانه‌هایی است که بدون تردید هنگام ظهور امام زمان(علیه السلام) رخ می‌دهد[۲۰] و به هیچ قید و شرطی مقید و مشروط نیست.[۲۱] و قبل از ظهور باید واقع شود،[۲۲] به گونه‌‏ای که تا آنها واقع نشود، حضرت مهدی(علیه السلام) ظهور و قیام نخواهد کرد.[۲۳] زمان دقیق پیدایش این علائم، اندکی پیش از ظهور و اوایل قیام حضرت است.[۲۴] لذا با توجه به اینکه برخی از نشانه ها همزمان و برخی پس از ظهور اتفاق می افتد مناسب آن است که گفته شود نشانه های حتمی قیام، چه آنکه در روایتی آمده است:[۲۵] «خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ»[۲۶]

مصادیق علائم حتمی

  • محققان، بر اساس روایات و آنچه مشهور است پنج نشانه را از نشانه های قطعی می‌دانند: قیام مرد یمنی، قیام سفیانی، ندای آسمانی، فرو رفتن سفیانی در سرزمین بیداء و قتل نفس زکیه.[۲۷] در روایات مختلفی برخی از موارد جزء علائم حتمی ظهور معرفی شده اند.[۲۸]
  • روایات فراوانی در این زمینه وجود دارد، برخی از آنها عبارتند از:
  1. امام صادق(علیه السلام) فرمودند:[۲۹] «پیش از ظهور قائم(علیه السلام) پنج نشانه حتمی است: خروج یمانی و سفیانی و صیحۀ آسمانی، قتل نفس زکیه و فرو رفتن در بیابان.»[۳۰]
  2. همچنین فرمودند:[۳۱] «ندای سهمگین آسمانی از نشانه‌های قطعی است و سفیانی در شمار علائم حتمی جای دارد و قیام مردی از یمن و کشته شدن نفس زکیه تردید‌ناپذیر است.»[۳۲]
  3. و نیز می فرمایند:[۳۳] «خَمْسٌ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ(علیه السلام): خروجُ الْیَمَانِیِّ وَ السُّفْیَانِیِّ وَ الْمُنَادِی یُنَادِی مِنَ السَّمَاءِ وَ خَسْفُ الْبَیْدَاءِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّکِیَّةِ»[۳۴]
  4. حمران بن اعین از امام صادق(علیه السلام) نقل می‌کند که حضرت ابراز داشتند:[۳۵] «اموری که پیش از قیام قائم(علیه السلام) قطعاً به وقوع می‌پیوندد، عبارت است از: خروج سفیانی، فرو رفتن زمین در منطقه البیداء، قتل نفس زکیه و ندای آسمانی.»[۳۶]

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. راغب، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۲۱۸
  2. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۱۱۳
  3. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج 3، ص 116؛ الحسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص 190
  4. ر.ک. رمضانیان، علیرضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص 30 ـ 32
  5. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262
  6. ر.ک. موسوی نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 43 ـ 45؛ رمضانیان، علیرضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص 30 ـ 32
  7. ر.ک. موسوی نسب، سیدجعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 33 ـ 43؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص 25 ـ 26
  8. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص 445 ـ 448؛ الحسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص 190
  9. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262
  10. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ج 1، ص 303
  11. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229
  12. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص 445 ـ 448
  13. ر.ک. موسوی نسب، سیدجعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 33 ـ 43؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ج 2، ص 262
  14. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ص ۶۵۰
  15. ر.ک. موسوی نسب، سیدجعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 33 ـ 43؛ محمدی ری شهری، محمد، دانشنامۀ امام مهدی، ج 7، ص 429 ـ 431
  16. راغب، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۲۱۸
  17. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۱۱۳
  18. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج 3، ص 116؛ الحسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص 190
  19. ر.ک. رمضانیان، علیرضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص 30 ـ 32
  20. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262
  21. ر.ک. موسوی نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 43 ـ 45؛ رمضانیان، علیرضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص 30 ـ 32
  22. ر.ک. موسوی نسب، سیدجعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 33 ـ 43؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص 25 ـ 26
  23. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص 445 ـ 448؛ الحسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص 190
  24. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262
  25. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ج 1، ص 303
  26. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229
  27. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص 445 ـ 448
  28. ر.ک. موسوی نسب، سیدجعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 33 ـ 43؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، ج 2، ص 262
  29. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص ۶۵۰
  30. ر.ک. موسوی نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج 2، ص 43 ـ 45؛ علی زداه؛ مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص 33
  31. محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۲ و ۲۵۷
  32. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262
  33. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۶۴۹ و شیخ طوسی، الغیبه، ص ۲۶۷.
  34. ر.ک. علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262
  35. محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، نعمانی، ص ۱۷۶
  36. ر.ک. علی زداه؛ مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص 33