با پیشوایان هدایتگر ج۱ (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ چهار جلدی با پیشوایان هدایتگر است و به شرح زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید علی حسینی میلانی است و نشر آن را انتشارات مرکز حقایق اسلامی به عهده داشته است.[۱]
| با پیشوایان هدایتگر، ج ۱ | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | نگرشی نو به شرح زیارت جامعهٔ کبیره |
| نویسنده | سید علی حسینی میلانی |
| موضوع | زیارتنامه جامعه کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی|انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۵۳۴۸-۱۱-X |
| شماره ملی | ۱۸۲۹۶۶۵ |
دربارهٔ کتاب
شارح در این جلد پس از بیان اهمیت زیارت جامعهٔ کبیره و تأکیدات فراوانی که بر قرائت آن وارد شده است، وثاقت سندی این زیارت را بررسی و اثبات می‌کند. وی در ادامه ضمن نقل فرازهای آغازین زیارت به شرح آن و بیان مقام و جایگاه ویژهٔ ائمه (ع) می‌پردازد. نگارنده تشکیک در سند زیارت جامعه را رد کرده و این زیارت را به دلیل داشتن مفاهیم عمیق عرفانی بی نیاز از سند معرفی می‌کند.[۱]
فهرست کتاب
- مقدمه؛
- سخن مرکز؛
- پیشگفتار؛
- بخش یکم: در سایه‌سار زیارت جامعه؛
- چیستى معناى زیارت؛
- زنده بودن امامان؛
- زیارت انبیا و حجت‌های الهی؛
- شبهه‌ای واهی؛
- هدف از زیارت؛
- چرایی تأکید فراوان بر زیارت؛
- معرفت وشناخت ائمه از دیدگاه روایات؛
- مقام صالحان و شایستگان؛
- آداب زیارت در مکتب اهل‌بیت؛
- زیارت جامعهٔ کبیره؛
- سند زیارت جامعهٔ کبیره؛
- صحت سند زیارت جامعه؛
- استدلال یا استشهاد دانشمندان به زیارت جامعه؛
- بی نیازی زیارت جامعه از سند؛
- زیارت جامعه در گفتار دانشمندان؛
- غلو چیست؟؛
- غلو از دیدگاه روایات؛
- نه غلو نه تقصیر؛
- غلو از دیدگاه علامه مجلسی؛
- شناخت حقیقی؛
- محورهای زیارت جامعه؛
- بخش دوم: سلام‌هایی از روی معرفت؛
- زیارت جامعهٔ کبیره؛
- السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ؛
- وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ؛
- وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِکَةِ؛
- وَ مَهْبِطَ الْوَحْیِ؛
- وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ؛
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ؛
- وَ مُنْتَهَى الْحِلْمِ؛
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ؛
- وَ قَادَةَ الْأُمَمِ؛
- وَ أَوْلِیَاءَ النِّعَمِ؛
- وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ؛
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیَارِ؛
- وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ؛
- وَ أَرْکَانَ الْبِلادِ؛
- وَ أَبْوَابَ الْإِیمَانِ؛
- وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ؛
- وَ سُلالَةَ النَّبِیِّین؛
- وَ صَفْوَةَ الْمُرْسَلِین؛
- وَ عِتْرَةَ خِیَرَةِ رَبِّ الْعَالَمِین؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛
- السَّلامُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِیحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى؛
- وَ ذَوِی النُّهَى وَ أُولِی الْحِجَى؛
- وَ کَهْفِ الْوَرَى؛
- وَ وَرَثَةِ الْأَنْبِیَاءِ؛
- وَ الْمَثَلِ الْأَعْلَى؛
- وَ الدَّعْوَةِ الْحُسْنَى؛
- وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛
- السَّلامُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ؛
- وَ مَسَاکِنِ بَرَکَةِ اللَّهِ؛
- وَ مَعَادِنِ حِکْمَةِ اللَّهِ؛
- وَ حَفَظَةِ سِرِّ اللَّهِ؛
- وَ حَمَلَةِ کِتَابِ اللَّهِ؛
- وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ؛
- وَ ذُرِّیَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛
- السَّلامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ؛
- وَ الْأَدِلاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ؛
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ؛
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّةِ اللَّهِ؛
- وَ الْمُخْلِصِینَ فِی تَوْحِیدِ اللَّهِ؛
- وَ الْمُظْهِرِینَ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْیِهِ؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛
- السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الدُّعَاةِ؛
- وَ الْقَادَةِ الْهُدَاةِ؛
- وَ السَّادَةِ الْوُلاةِ؛
- وَ الذَّادَةِ الْحُمَاةِ؛
- وَ أَهْلِ الذِّکْرِ؛
- وَ أُولِی الْأَمْرِ؛
- وَ بَقِیَّةِ اللَّهِ؛
- وَ خِیَرَتِهِ؛
- وَ حِزْبِهِ؛
- وَ عَیْبَةِ عِلْمِهِ؛
- وَ حُجَّتِهِ؛
- وَ صِرَاطِهِ؛
- وَ نُورِهِ؛
- وَ بُرْهَانِهِ؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛
- بخش سوم: گواهی و شهادت به یگانگی خدا و رسالت پیامبر او؛
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ کَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ؛
- وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِکَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ؛
- لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ؛
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ؛
- أَرْسَلَهُ بِالْهُدَى وَ دِینِ الْحَقِّ؛
- لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛
- فهرست منابع وماخذ.[۲]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله سید علی حسینی میلانی (متولد ۱۳٢٧ش، نجف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: مجتبی لنکرانی، سید محمد رضا موسوی گلپایگانی، حسین وحید خراسانی، کاظم تبریزی، سید محمد روحانی و مرتضی حائری یزدی فرا گرفت. تأسیس مؤسسه مرکز الرسالة ، مرکز الأبحاث العقائدیة، بنیاد فرهنگی امامت و مرکز حقایق اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر تدریس خارج فقه و اصول، به تدریس دروس اعتقادات پرداخته و آثار فراوانی با موضوعات دینی و اعتقادی نگاشته است. آیات غدیر، نگاهی به تفسیر آیهٔ مباهله، امامت بلافصل، نگاهی به آیهٔ ولایت، دستبردی در حدیث ثقلین، نگاهى به حدیث ولایت، نگاهى به حدیث ثقلین، نگاهی به حدیث غدیر، نگاهی به حدیث منزلت، نقش شورا در امامت، امامت امیرالمؤمنین در سنجش خرد، الرّد على ابن تیمیّة فی الشّفاعة و الزّیارة و الاستغاثة و با پیشوایان هدایتگر برخی از این آثار است.[۳]