سید محمد باقر صدر
آیت الله سید محمد باقر صدر (متولد ۱۳۵۳ ق، کاظمین؛ شهادت ۱۴۰۰ ق)، مرجع تقلید و متفکر شیعه عراقی. او تحصیلات حوزوی خود را پیش از ۲۰ سالگی نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محسن حکیم، محمد رضا آل‌یاسین و سید ابوالقاسم خویی به اتمام رساند و در حوزه علمیه نجف به تدریس علوم دینی پرداخت. نظریه پردازی در دانش‌هایی چون اصول، فقه، فلسفه سیاست و معرفت‌شناسی، مشارکت در تشکیل «حزب الدعوة الإسلامیة»، همکاری با «جماعة العلماء» در نجف و انتشار مجلة الأضواء، صدور فتوای حرمت عضویت مسلمانان در حزب بعث عراق و برپایی راهپیمایی و تظاهرات در شهرهای شیعه‌نشین جنوب عراق و بغداد بخشی از فعالیت‌های وی است. این اقدامات سبب شد که دولت عراق او و خواهرش آمنه صدر را دستگیر کند و به شهادت رساند. او علاوه بر تدریس تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «انقلاب مهدی و پندارها»، «الإمام المهدی حقیقة وجوده معالم دولته و کیفیة انتظاره»، «پژوهشی درباره ولایت»، «فلسفتنا»، «اقتصادنا»، «فدک فی التاریخ»، «بحث حول الولایة»، «دور الأئمة فی الحیاة الإسلامیة»، «نقش امامان در اسلام»، «أئمة أهل البیت ودورهم فی تحصین الرسالة الإسلامیة»، «امامان اهل بیت مرزبانان حریم اسلام»، «بحث حول المهدی» (ترجمه‌های فارسی: رهبری بر فراز قرون؛ پژوهشی درباره امام مهدی؛ امام مهدی حماسه‌ای از نور) برخی از این آثار است[۱]
