ابو خمیصه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ابو خمیصه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منابع رجال و تراجم اهل سنت

أبو الفتح الأزدي؛ اسماء من يعرف بكنيته

أَبُو خميصة: اسْمه معبد لَا نَحْفَظ لَهُ رِوَايَة تصح

ابن عبد البر؛ الاستيعاب في معرفة الصحابة

اسمه معبد بْن عباد بْن قشير الأَنْصَارِيّ. من بني سالم بْن غنم بْن عوف بْن الخزرج. كَانَ من كبار الأنصار. شهد بدرًا. وقيل فيه أَبُو حمضة. وَقَالَ فيه أَبُو معشر: أَبُو عصيمة، فلم يصب .

ابن الأثير؛ أسد الغابة

أبو خميصة اسمه: معبد بن عباد، من كبار الأنصار. شهد بدراً، قَالَ أبو عمر: قَالَ أبو معشر فِيهِ: أبو عصيمة، بالعين فلم يصب فِيهِ. أخرجه أبو عمر فِي هَذَا الحرف ترجمتين بلفظ واحد وهما واحد، والله أعلم.

إكرام الضيف للحربي؛ إبراهيم بن إسحاق الحربي

رواية لابي بصرة / رقم الحديث : 53: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ ، نا عُبَيْدُ اللَّهِ ، عَنْ إِسْرَائِيلَ ، عَنْ يَحْيَى الْجَابِرِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي خَمِيصَةَ ، عَنْ رَجُلٍ ، قَالَ : أَتَانَا رَجُلٌ وَنَحْنُ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ , فَلَمَّا أَرَادَ أَنْ يَقُومَ قَالَ : " عَلَيْكُمْ أَضْيَافَكُمْ " , فَأَخَذَ كُلُّ رَجُلٍ بِيَدِ رَجُلٍ , فَأَتَى الرَّجُلُ وَكَانَ عَظِيمًا , فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِيَدِهِ , فَانْطَلَقَ بِهِ إِلَى أَهْلِهِ , وَمَا لَهُمْ سَارِحٌ شَأْنَكُمْ , وَلا رَاعٍ غَيْرُ سِتِّ أَعْنُزٍ , عَدَا فِي قَوْمِهِمْ , فَأَخَذَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَاعْتَقَلَهَا , فَحَلَبَهَا فَسَقَاهُ , فَشَرِبَ أَلْبَانَهُنَّ , فَبَاتَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَهْلُهُ , وَبِهِمْ مِنَ الْجُوعِ مَا شَاءَ اللَّهُ , فَلَمَّا أَصْبَحَ أَتَى إِلَى الْمَسْجِدِ , ثُمَّ رَجَعَ وَضَيْفُهُ إِلَى أَهْلِهِ , فَأَخَذَ شَاةً فَحَلَبَهَا , فَشَرِبَ ثُمَّ حَلَبَ أُخْرَى , فَقَالَ : لا جُوعَ بِي . فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " إِنَّكَ كُنْتَ أَمْسِ كَافِرًا , وَالْكَافِرُ يَأْكُلُ فِي سَبْعَةِ أَمْعَاءٍ , وَأَنْتَ الْيَوْمَ مُؤْمِنٌ , وَالْمُؤْمِنُ يَأْكُلُ فِي مِعًى وَاحِدٍ " .



جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اسد الغابه، ج۵، ص۱۸۲ و اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۴۸.
  2. رجال طوسی، ص۶۵، ش۴۲.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۹۰.