نواهی
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نواهی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾[۱].
نکات
خداوند می‌فرماید: آنچه را که رسول خدا(ص) از “فیء” - اموالی که بدون جنگ به دست آمده - به شما می‌دهد، هم چنان که به هر یک از مهاجرین و بعضی از اصحاب مقداری داد بگیرید ﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ﴾ و آنچه نداد و شما را از آن نهی فرمود شما هم دست بردارید، و مطالبه نکنید، ﴿وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾ پس هرگز پیشنهاد نکنید که همه “فیء” را در بین همه مؤمنان تقسیم کند. شأن نزول این آیه هر چند در ماجرای غنائم بنی‌نضیر است ولی محتوای آن یک حکم عمومی در تمام زمینه‌ها و برنامه‌های زندگی مسلمان‌ها است، و سند روشنی است برای حجت بودن سنت پیامبر(ص). بر طبق این اصل همه مسلمانان موظفند اوامر و نواهی پیامبر(ص) را به گوش جان بشنوند و اطاعت کنند، به خصوص اینکه در ذیل آیه کسانی را که مخالفت کنند به عذاب شدید تهدید کرده است. ﴿وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾ و این مسئله اطاعت از پیامبر با توجه به معصوم بودن ایشان قابل درک است[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۹۰۴.