استثمار
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
استثمار، یعنی بهره‌کشی بلاعوض از کار دیگران را به هر شکل و هر لباسی[۱]. استثمار یعنی غصب دسترنج و محصول کار دیگران[۲]. به عبارت دیگر یعنی چیدن میوه دیگری. هرکسی وجودش مثل یک درخت پر میوه است. میوه درخت وجود هرکسی یعنی محصول کار و فکرش، محصول فعالیتش، محصول ارزشش، باید مال خودش باشد. وقتی که افرادی کاری می‌کنند که محصول درخت وجود دیگران را به خودشان تعلق می‌دهند و میوه‌های وجود آنها را می‌چینند، می‌گویند این فرد، فرد دیگر را استثمار کرده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۲۴۵.
- ↑ مسأله ربا، ص۱۶۷.
- ↑ گفتارهای معنوی، ص۱۵.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۸۵.