نفی جسمانیت خدا
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نفی جسمانیت خدا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- از صفات سلبی خداوند است. جسم آن است که دارای ابعاد سه گانه طول، عرض و ارتفاع است. برخی، بُعد زمانی را نیز بر این ابعاد افزوده‌اند. اجسام از اجزای مقداری ترکیب شده‌اند و به اجزای خود نیازمندند؛ اما ذات خداوند به اقتضای توحید ذاتی بسیط است و مرکب بودنش محال است و در نتیجه، جسمانی بودنش نیز ممکن نیست. قرآن کریم با صراحت، تثلیث[۱] و جسمانیت خدا را نفی می‌کند[۲]. این موضوع در علم کلام و فلسفه مطرح است[۳].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ﴿فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ﴾؛ سوره شوری، آیه ۱۱.
- ↑ الالهیات، ۲/ ۱۱۰.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 449.