علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۱:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


علم امام از دیدگاه کلام امامیه (از قرن اول تا هفتم هجری)
زبانفارسی
نویسندهناصرالدین اوجاقی
موضوععلم امام، کلام شیعه امامیه
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه آموزشی و پزوهشی امام خمينی(ره)|انتشارات انتشارات مؤسسه آموزشی و پزوهشی امام خمينی(ره)]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه آموزشی و پزوهشی امام خمينی(ره)]]
شابک۹۷۸-۹۶۴-۴۱۱-۴۵۵-۷‬

علم امام از دیدگاه کلام امامیه (از قرن اول تا هفتم هجری) کتابی است که به بررسی دیدگاه شیعه درباره محدوده علم ائمه(علیهم‌السلام) با توجه به آیات و روایات می پردازد. این کتاب به قلم ناصرالدین اوجاقی نوشته شده و توسط انتشارات مؤسسه آموزشی و پزوهشی امام خمينی(ره) به چاپ رسیده است. [۱]

درباره کتاب

بحث و بررسی كلامی دیدگاه‏‌های مختلف متكلمان شیعه درباره علم امام، منابع این علم و رابطه آن با علم خداوند و موارد علم ائمه معصوم و گستره آن است. نویسنده، ابتدا كلیاتی درباره مفهوم علم، امام و امامیه ارائه نموده، سپس به تفكیك دوره‏‌های زمانی از قرن اول تا هفتم هجری، به تبیین دیدگاه‏‌های كلامی متكلمان شیعه امامیه درباره علم امام و محدوده این علم پرداخته‌است. وی ابتدا روایات مربوط به ماهیت علم امام معصوم و گستره آن را آورده و مباحثی كلی در مورد علم امام، لدنی بودن علم، فوق بشری بودن آن، احاطه به غیب و علوم غیبی، منابع علم امام، آگاهی امام به عوالم ملكوتی و ضمایر انسان‌ها، محدودیت‏‌های علم امام، علم او به گذشته و آینده تا روز قیامت و... را ارائه كرده‌است؛ آن‌گاه به بررسی دیدگاه اصحاب ائمه در مورد جایگاه علم امام، آگاهی امام از علوم دینی و غیر دینی مانند علم منایا و بلایا، علم به اسمای شیعیان و آگاهی از كلیه حوادث عالم هستی و منابع این علوم پرداخته و به تفكیك قرن این دیدگاه را تبیین كرده‌است. در همین زمینه، به مكتب‏‌های مهم كلامی شیعه امامیه، مانند مكتب بغداد و مكتب قم اشاره نموده و مباحثی مانند موارد علم امام و منابع آن را از منظر متكلمان برجسته این دو مكتب فكری مطرح كرده و ماهیت علم امام و موارد آن را در كتب برجسته از قرون سوم تا ششم هجری مانند اصول كافی و بصائرالدرجات مقایسه كرده‌است. در فصل بعدی، به دیدگاه‏های كلامی مطرح در قرن هفتم هجری در مورد علم امام اشاره نموده و در این زمینه، نخست به بررسی دیدگاه‏‌های كلامی ابن‌میثم بحرانی در مورد احاطه امام به علم غیب، آگاهی او از احكام دینی و حكومتی و آگاه بودن از زمان شهادت خود پرداخته، آن‌گاه آرای كلامی سید بن طاووس، عمادالدین طبری و علامه حلی را در مورد علم امام به همه معلومات بشری و فوق‌بشری بیان كرده‌است.[۲]

فهرست کتاب

فهرست در دسترس نیست.

درباره پدیدآورنده

ناصرالدین اوجاقی (متولد سال ۱۳۵۱ زنجان) در کنار دروس حوزوی، مدرک کارشناسی ارشد پیوسته الهیات و معارف اسلامی خود را از موسسه امام خمینی (ره) دریافت کرد. او در قسمت پژوهشی موسسه مشغول به امر پژوهش می‌باشد و با بخش دایرة‌المعارف علوم عقلی همکاری دارد. [۳] [۴]


پانویس

پیوند به بیرون

{فایل پی دی اف مقدمه و فهرست}