ویژگی‌های صراط مستقیم در قرآن (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ویژگی‌های صراط مستقیم در قرآن
زبانفارسی
نویسندهمحمد محمدی ری‌شهری
موضوعصراط مستقیم
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامه تفسیر اهل بیت (ع)
وابسته بهدارالحدیث
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرپاییز و زمستان ۱۳۹۲
شماره۲۲
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

ویژگی‌های صراط مستقیم در قرآن عنوان مقاله‌ای است که به زبان فارسی که به بررسی مفهوم و معناى صراط مستقیم و ویژگی‌های آن در قرآن می‌پردازد. این مقاله ۲۷ صفحه‌ای به قلم محمد محمدی ری‌شهری نگاشته شده و در دوفصلنامه تفسیر اهل بیت (شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۲) منتشر گشته است[۱].

چکیده مقاله

  • نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسند: «صراط مستقیم، تعبیری دیگر از راه پرستش خداوند است. این بدان معناست که ویژگی‌های مذکور برای عبادت خدا بر صراط، منطبق است. همچنین خصوصیات برنامه‌هایی که خداوند با عنوان شریعت و دین برای انسان‌ها فرستاده است تا آنها درست و زیبا او را بپرستند و بندگی کنند، بر صراط مستقیم نیز صادق است.*

این ویژگی‌ها را در این مقاله برشمرده‌ایم که عبارت‌اند از: مطابقت با موازین عقلی، حق مداری، میانه‌روی و گستردگی، روشنی و یگانگی راه. برخی پیامدهای هر یک از صفات را نیز برشمرده‌ایم و در پایان و به مناسبت یگانگی راه، به مسئله تکثر دینی و تفاوت "صراط" و "سبیل" پرداخته‌ایم»[۱].

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • درآمد:
    • مطابقت با موازین عقلی و عملی:
  1. جایگاه عقل در فلسفه بعثت انبیا؛
  2. جایگاه عقل در رسیدن به قله تکامل؛
    • مطابقت کامل با عقل؛
  • پیامدهای هماهنگی صراط مستقیم با حق؛
    • ایمان انسان‌های بینا؛
    • جهانی شدن اسلام با پیشرفت علم و آگاهی؛
    • اعتدال؛
    • وسعت؛
    • وضوح و روشنی:
  1. ارائه راه روشن توسط خدا؛
  2. روشن‌ترین راه زندگی؛
  3. تجسم راه روشن؛
  4. توصیه به انتخاب راه روشن؛
  5. فواید انتخاب راه روشن و خطر انحراف از آن؛
  6. مقدمه تشخیص راه روشن؛
  • نتیجه‌گیری.

درباره پدیدآورنده

محمد محمدی ری‌شهری

آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری (متولد ۱۳۲۵ ش، شهر‌ ری)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علی مشکینی، محمد فاضل‌ لنکرانی، سید محمد باقر طباطبایی سلطانی، محمد علی اراکی، حسین وحید خراسانی، جواد تبریزی، سید محمد رضا گلپایگانی و مرتضی حائری به اتمام رساند. تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری (دوره پنجم)، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، نمایندگی ولی فقیه و سرپرستی حجاج ایرانی، ریاست مؤسسه علمی فرهنگی دار‌الحدیث، ریاست دانشگاه قرآن و حدیث و ریاست پژوهشگاه قرآن و حدیث از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر انجام فعالیت‌های علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات دینی و اعتقادی اهتمام ورزیده است. «دانشنامهٔ عقاید اسلامی»، «دانشنامهٔ احادیث پزشکی»، «خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث»، «شناختنامهٔ نماز بر پایهٔ قرآن و حدیث»، «اهل بیت در قرآن و حدیث»، «حکمت‌نامهٔ پیامبر اعظم(ص)»، «سیرهٔ پیامبر خاتم (ص)»، «دانشنامهٔ امیرالمؤمنین‌ بر پایهٔ قرآن، حدیث و تاریخ»، «سیری در سیرهٔ حکومتی امام علی(ع)»، «سیاست‌نامهٔ امام علی(ع)»، «فلسفه وحی و نبوت»، «حکمت‌نامهٔ امام حسین(ع)»، «فرهنگ‌نامهٔ مرثیه‌سرایی و عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع)»، «حکمت‌نامهٔ رضوی»، «دانشنامهٔ امام مهدی(ع)» و «شرح زیارت جامعهٔ کبیره» برخی از این آثار است.[۲]


پانویس

دریافت متن