هدیة النملة إلی مرجع الملة (کتاب)
هدیة النملة إلی مرجع الملة، کتابی است که به بررسی اصول عقاید و نقد آرای شیخیه می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد رضا واعظ همدانی است و انتشارات دارالنشر انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
| هدیة النملة إلی مرجع الملة | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد رضا واعظ همدانی |
| موضوع | امامت، توحید، نبوت و معاد |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات دارالنشر|انتشارات انتشارات دارالنشر]][[رده:انتشارات انتشارات دارالنشر]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۶۵ ش |
| شماره ملی | م۶۵-۲۱۸۳ |
دربارهٔ کتاب
- در معرفی این کتاب آمده است: «رساله‌ای است کوتاه در بیان اصول عقاید و نقد آرای شیخیه در پنج مقصد و هر مقصد در پنج فصل؛ و در عسکریین (سامره) ساخته است»[۱].
- در معرفی دیگری از این کتاب آمده است: «در رد گروه شیخیان، با سربندهای «قالت الإمامیة، قالت الشیخیة»، که ظرف چند ساعت ساخته و پیشکش میرزا حسن شیرازی در سامره ساخته است».[۲].
- در معرفی دیگری از این کتاب آمده است: «این یک منبرِ آقا رضا همدانی واعظ است در رد شیخیه. این کتاب، متقن و دقیق و عمیق است. در حضور میرزای شیرازی منبر رفته و میرزا او را تحسین کرده است. گفته این منبر را بنویس، او نوشته است؛ بعد با عنوان «هدیة النملة الی رئیس الملة» چاپ شده است».[۳]
فهرست کتاب
- مقصد یکم: در توحید:
- فصل یکم: معرفت ذات،
- فصل دوم: معرفت صفات
- مقصد دوم: نبوت:
- فصل یکم: پیامبری
- فصل دوم: ختمیت پیامبری
- مقصد سوم: در امامت:
- فصل یکم: امامت در شیعه و امامت در شیخیان
- مقصد چهارم: در معاد:
- فصل یکم: معاد در امامیان و معاد در شیخیان
- مقصد پنجم: تکلیف مردمان در روزگار غیبت از دید امامیان و شیخیان
درباره پدیدآورنده
آیت‌‌الله محمد رضا واعظ همدانی (معروف به محقق همدانی، متولد ۱۲۵۰ ق، همدان و متوفی ۱۳۲۲ ق، سامرا) تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: مرتضی انصاری، سید محمد حسن شیرازی، محمد تقی شیرازی و حسن تهرانی نجفی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، چندین جلد کتاب و مقاله را به رشته تحریر درآورده است. «ذخیرة الأحكام»، «الفوائد الرضویة علی الفرائد المرتضویة»، «حاشیه بر مكاسب شیخ انصاری»، «حاشیه بر ریاض المسائل»، «حاشیه بر نجاة العباد»، «تقریرات اصول»، «مصباح الفقیه» و «الهدایة» برخی از این آثار است.[۴]