روش‌های تربیتی انبیا در قرآن کریم (پایان‌نامه)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Shafipour (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۵۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
روشهای تربیتی انبیاء در قرآن کریم
زبانفارسی
پژوهشگرسید رضا علوی (افغانستان)
استاد راهنماسید محمد صادق موسوی‌نسب (ایران)
موضوعسیره تربیتی امام، تربیت امام، سیره تربیتی انبیاء، تربیت انبیاء
مذهبشیعه
سال دفاع۱۳۸۵
وابسته بهجامعة المصطفی العالمیة
تعداد صفحات۱۲۸
وبگاه معرفمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
شماره رکورد۵۴۴۱۹۶

روشهای تربیتی انبیاء در قرآن کریم پایان‌نامه‌ای است که به موضوع امامت می‌پردازد و به بررسی و تبیین روش‌های تربیتی انبیا در قرآن کریم نگاه ویژه دارد. این پایان‌نامه توسط آقای سید رضا علوی نگاشته و در مجتمع آموزش عالی فقه وابسته به جامعة المصطفی العالمیة دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای سید محمد صادق موسوی‌نسب و استاد مشاور آن آقای صادق کریم‌زاده است[۱]

چکیده پایان‌نامه

  • پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «بررسی و تبیین روش‌های تربیتی انبیا در قرآن کریم، هدف اصلی این نوشتار را تشکیل می‌دهد. با کاوش گسترده‌ای که در قرآن کریم صورت گرفته می‌توان گفت که روش‌های تربیتی انبیا در سه قسمت قابل طرح است. روش‌های بینشی، روش‌های گرایشی و روش‌های عملی. روش‌های بینشی آن دسته از روش‌ها هستند که انبیا با بهره‌گیری از آن‌ها برای تربیت افراد مورد نظر، بینش و آگاهی عمیق نسبت به مسائل گوناگون دینی مانند: مبدأ، معاد، حقیقت دنیا و حقیقت انسان و... ایجاد می‌نمودند، و از این راه تحول درونی در آن‌ها به وجود آورده و زمینه را برای تغییر بیرونی رفتار آنان فراهم می‌کردند. این بدان جهت است که زیربنای ایمان، که همان بینش عمیق نسبت به این گونه مسائل است در این افراد بوجود آمده و با تبدیل شدن این بینش‌ها به ایمان و عقیده، استعدادهای انسانی شکوفا گشته و انعکاس آن در اعمال و رفتار انسان ظاهر می‌گردد. این روش‌ها عبارت است از: آشناسازی با معارف اصلی، موعظه حسنه، مواجهه با نتایج اعمال، تذکر و یادآوری نعمت‌ها، داستان سرایی و تمثیل. از سوی دیگر، روش‌های گرایشی ناظر به آن دسته از روش‌هاست که انبیاء بوسیله آن‌ها میل و انگیزه درونی برای انجام تکالیف و دستورات الهی ایجاد می‌کردند. دعوت به ایمان، تحریک ایمان، محبت و مهرورزی، مبالغه در عفو، الگوسازی، تبشیر و انذار و تشویق و تنبیه، همه جزء روش‌های گرایشی هستند. همچنین روش‌های عملی انبیا، دسته دیگری از روش‌هاست که توسط آن‌ها افراد مورد تربیت را ملزم به انجام دادن تکالیف الهی می‌کردند، خواه آن‌که آن افراد، میل و انگیزه درونی برای انجام دادن آن تکالیف داشته‌اند و یا نداشته‌اند. این روش‌ها که از بیرون ِاعمال می‌شوند بدین شرح است: فریضه سازی، امر و نهی، نظارت و مراقبت. در پایان، پیشنهاد می‌گردد که روش‌های تربیتی انبیاء در کتب روایی و تاریخی نیز مورد تحقیق قرار گیرد»[۱].

فهرست پایان‌نامه

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

درباره پدیدآورندگان

استخراج مقاله از پایان‌نامه

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

چاپ پایان‌نامه به صورت کتاب

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

پیوند به بیرون