اختصاص العلم بالغیب بالله (مقاله)
اختصاص العلم بالغیب بالله عنوان مقاله‌ای است به زبان عربی که به بررسی علم غیب می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۶ صفحه‌ای به قلم جعفر سبحانی نگاشته شده و در کتاب مفاهیم القرآن [۱] و در کتاب علم امام (مجموعه مقالات) با گردآورى محمد حسن نادم به چاپ رسیده است.[۲].
| اختصاص العلم بالغیب بالله | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | (نامعلوم) |
| زبان | عربی |
| نویسنده | جعفر سبحانی |
| موضوع | علم، علم غیب |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | |
| محل نشر | قم، ایران |
چکیده مقاله
این مقاله فاقد چکیده می‌باشد.
فهرست مقاله
- اکتفا نمودن به خداوند متعال در برخی آیات؛
- اینکه با استفاده از قرائن انحصار برداشت می شود؛
- نفی نمودن علم به غیب نسبت به غیر ایشان؛
- هل یمکن للانسان الاطلاع على الغیب؛
- القرآن یدل على تحقق التنبؤ من الأنبیاء والصالحین؛
- ما هو مفاد الآیات النافیة لعلم الغیب عن النبی؛
- تساؤلات حول علم النبی بالغیب:
- السؤال الأول: کیف تحمل الآیات الدالة على علم النبی بالغیب على العلم؛
- السؤال الثانی: لوکان النبی عالماً بالغیب بعلم من الله لما مسه السوء؛
- السؤال الثالث: مشکلة المشارکة مع الله؛
- السؤال الرابع: علم الغیب مختص بالرسول دون الأئمة؛
- السؤال الخامس: سبب تحاشی الرسول والأئمة: نسبة العلم بالغیب إلیهم.
درباره پدیدآورنده
آیت الله جعفر سبحانی (متولد ۱۳۰۸ ش، تبریز)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم می‌باشد. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، امام خمینی و علامه طباطبایی به اتمام رساند. مشارکت در تأسیس مجله مکتب اسلام، شرکت در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأسیس مؤسسه تعلیماتی تحقیقاتی امام صادق(ع)، ایجاد رشته تحصیلی کلام اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر انجام فعالیت‌های علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، فلسفه، ملل ونحل، رجال، درایه، نقد وهابیت و زمینه‌های دیگر علوم اسلامی و انسانی اهتمام ورزیده است و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. « آگاهی سوم یا علم غیب»، «خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل»، «پیشوایی از نظر اسلام (امامت و خلافت)»، «شفاعت از دیدگاه قرآن و حدیث و عقل»، «کاوش‌هایی پیرامون ولایت»، «فروغ ابدیت»، «مصحف علی(ع)»، «منبع علم و آگاهی امامان(ع)» و «مصحف فاطمه(س)»برخی از این آثار است.[۳]