دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

این کتاب، جلد هفتم از مجموعهٔ ده‌جلدی دانشنامهٔ امام مهدی است وبا زبان فارسی به بررسی مسائل مرتبط با موضوع مهدویت، با تکیه بر نصوص معتبر اسلامی می‌پردازد. این مجموعه اثر محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌ است و انتشارات مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱] آماده‌سازی جلدهای ده‌گانهٔ این اثر برای انتشار با همکاری سید محمد کاظم طباطبایی، محمود کریمیان، محمد رضا سجادی‌طلب، سید محمود طباطبایی‌نژاد، سید روح‌الله سید‌طبایی و ترجمه عبدالهادی مسعودی همراه بوده است.

دانشنامهٔ امام مهدی (ع) ، ج ۷
از مجموعه[[ دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)| دانشنامهٔ امام مهدی]][[رده:مجموعه کتاب دانشنامهٔ امام مهدی]]
زبانفارسی
ترجمهٔ کتاببر پایه قرآن، حدیث و تاریخ
نویسندهمحمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌
به کوششسید محمد کاظم طباطبایی
محمود کریمیان
محمد رضا سجادی‌طلب
سید محمود طباطبایی‌نژاد
سید روح‌الله سید‌طبایی
مترجمعبدالهادی مسعودی
موضوعامام مهدی
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث|انتشارات انتشارات مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۹۳ ش
شابک۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۷۵۵-۲
شماره ملی۳۴۴۳۷۷۱‬

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مسائل و موارد مرتبط با موضوع مهدویت، با تکیه بر نصوص اسلامی (متون آیات و احادیث)، بررسی شده است. در این جلد و در ادامه بررسی موضوع زیارت‌ها، سه زیارت منسوب به امام گزارش شده است؛ یکی زیارت امام علی، که به گفته نویسندگان، سند معتبری ندارد و دیگری زیارت امام حسین در روز عاشورا که اعتبار سند این دو نیز در تحلیل پایانی بررسی شده است. ادامه مطالب جلد هفتم کتاب که بخش دهم آن را دربردارد، موضوع "نشانه‏های ظهور" تحلیل شده است که هدف آن بررسی نشانه‌‏هایی است که قبل از ظهور امام یا همزمان با آن تحقق می‌‏یابد. این نشانه‏‌ها و تحلیل‌‏های مرتبط با آنها ضمن سه فصل؛ نشانه‌‏های حتمی، نشانه‌‏های غیر حتمی، و رجعت بررسی شده است. احادیث نقل شده در فصل اول در باره علایمی است که حتمی نامیده شده‏‌اند؛ یعنی نشانه‏‌هایی که قطعا قبل از ظهور رخ خواهد داد؛ مانند خروج سفیانی، کشته شدن نفس زکیه و شنیده شدن ندای آسمانی. پایان‏‌بخش این فصل، روایتی است درباره امکان بدا در نشانه‏‌های ظهور، حتی در مواردی که قطعی توصیف شده‏‌اند. در روایات فصل دوم نیز علایمی برای ظهور امام گزارش شده که وصف حتمی ندارند. در پایان فصل مزبور تحلیلی هم در باره علایم ظهور، اعم از حتمی و غیر حتمی آمده است»[۱].

فهرست کتاب

  • فصل دوم: زیارت‌های منسوب به او؛

بخش دهم: نشانه‌های ظهور امام مهدی(ع)

  • فصل یکم: نشانه‌های حتمی؛
    • شورش سفیانی؛
    • فرو رفتن زمین در بیدا؛
    • کشته شدن نفس زکیه؛
    • خروج یمانی؛
    • ندای آسمانی؛
    • مجموعه علامت‌های حتمی؛
    • امکان بدا در نشانه‌های ظهور، حتی در موارد قطعی؛
  • فصل دوم: نشانه‌هایی که حتمی خوانده نشده‌اند؛
    • سرازیر شدن علم از قم به دیگر جاها؛
    • قیام دعوتگران دروغین؛
    • از میان رفتن اسلام حقیقی؛
    • جلوگیری از زیارت کعبه؛
    • فراوانی اختلاف و زلزله؛
    • اختلاف درونی شیعه؛
    • فراگیر شدن هراس بی‌امان در همه عراقیان؛
    • فتنه‌های پیاپی؛
    • فراگیری ظلم و ستم؛
    • فتنه‌ها و بلاهای سیاسی، اقتصادی و جانی؛
    • آشفتگی و کشتار فراوان؛
    • مرگ عبدالله‌ (خلیفه)؛
    • مرگ سرخ و مرگ سفید؛
    • از میان رفتن دو سوم مردم؛
    • آتش سوزی در حجاز و سیل در کوفه و نجف؛
    • خورشیدگرفتگی و ماه گرفتگی در ماه رمضان؛
    • نشانه آسمانی؛
    • و این چند نشانه؛
  • پژوهشی درباره علائم ظهور؛
    • معنای علامت؛
    • کارکرد نشانه‌های ظهور؛
    • کتاب شناسی علائم ظهور؛
    • شمار علائم ظهور؛
    • فهرست اجمالی علائم ظهور؛
    • آمیختگی علائم ظهور با برخی مفاهیم دیگر؛
    • اقسام علائم ظهور؛
    • احتمال بدا در نشانه‌ها؛
    • مهمترین علائم ظهور؛
    • خروج دجال؛
    • علامت‌ها: نماد یا واقعیت.[۲]

دربارهٔ پدیدآورنده

 
محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌

آیت‌الله محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌ (متولد ۱۳۲۵ ش، شهر‌ ری)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علی مشکینی، محمد فاضل‌ لنکرانی، سید محمد باقر طباطبایی سلطانی، محمد علی اراکی، حسین وحید خراسانی، جواد تبریزی، سید محمد رضا گلپایگانی و مرتضی حائری به اتمام رساند. تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری (دوره پنجم)، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، نمایندگی ولی فقیه و سرپرستی حجاج ایرانی، ریاست مؤسسهٔ علمی فرهنگی دار‌الحدیث، ریاست دانشگاه قرآن و حدیث و ریاست پژوهشگاه قرآن و حدیث از جمله فعالیت‌های وی است.

او علاوه بر انجام فعالیت‌های علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات دینی و اعتقادی اهتمام ورزیده است. «دانشنامهٔ عقاید اسلامی»، «دانشنامهٔ احادیث پزشکی»، «خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث»، «شناختنامهٔ نماز بر پایهٔ قرآن و حدیث»، «اهل بیت در قرآن و حدیث»، «حکمت‌نامهٔ پیامبر اعظم (ص)»، «سیرهٔ پیامبر خاتم (ص)»، «دانشنامهٔ امیرالمؤمنین‌ (ع) بر پایهٔ قرآن، حدیث و تاریخ»، «سیری در سیرهٔ حکومتی امام علی (ع)»، «سیاست‌نامهٔ امام علی (ع)»، «حکمت‌نامهٔ امام حسین (ع)»، «فرهنگ‌نامهٔ مرثیه‌سرایی و عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع)» و «حکمت‌نامهٔ رضوی» برخی از این آثار است.[۳]

کتاب‌های وابسته

پانویس

دریافت متن

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پیوند به بیرون