وهیب بن حفص جریری
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابو علی وهیب بن حفص جریری[۱] از مفسران عصر حضور است؛ زیرا نجاشی خبر داده که از ابو عبد الله و ابو الحسن (امام صادق و امام کاظم)(ع) روایت و کتاب‌هایی مانند تفسیر القرآن تألیف کرده است[۲].
شیخ طوسی نیز او را از اصحاب امام صادق(ع) به شمار آورده است[۳]. آقا بزرگ تهرانی با عنوان‌های تفسیر الجریری و تفسیر وهیب از کتاب تفسیر وی خبر داده است[۴].
نجاشی با عبارت "وقف وكان ثقة" او را واقفی و ثقه معرفی کرده است[۵]. برخی روایت‌های تفسیری وی را در مصادر یاد شده در پاورقی بنگرید[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ وفات وی معلوم نیست، ولی آقا بزرگ تهرانی فرموده است: حسن بن محمد بن سماعه متوفای ۲۶۳ از وی روایت می‌کند (الذریعة، ج۴، ص۳۲۰).
- ↑ ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۳۱، رقم ۱۱۵۹.
- ↑ ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۲۸ (اصحاب الصادق(ع)، باب الواو، رقم ۲۷).
- ↑ ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۹۶۹، رقم ۱۲۴۹، ص۳۲۰، رقم ۱۳۴۶.
- ↑ رجال النجاشی، ص۴۳۱، رقم ۱۱۵۹.
- ↑ ر.ک: تفسیر القمی، ج۲، ص۴۵۱ (تفسیر سوره ناس)؛ حویزی، نور الثقلین، ج۲، ص۴۹۰، ح۶۵ و ج۳، ص۵۵۲، ح۱۱۶ و ج۴، ص۲۶۶، ح۶۹ و ص۲۸۶، ح۱۴۸ و ج۵، ص۳۵۲، ح۲۳.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۲.