ارطاة بن کعب بن شراحیل نخعی
مقدمه
ارطاة از خاندان حارثة بن سعد بن مالک بن نخع است[۱]. وی همراه جهیش که نامش ارقم و از خاندان بنی بکر بن عوف بن نخع[۲] بود، از طرف قبیله نخع مأمور شد خبر اسلام آوردن آنان را به آگاهی رسول خدا(ص) برساند. آنان خدمت پیامبر اکرم(ص) رسیدند و مسلمان شدند [۳] و از طرف قوم خود با رسول خدا(ص) بیعت کردند[۴]، ابن حجر[۵] گوید: قیس برادر ارطاة که هر دو از زیباترین و سخنورترین مردمان زمان خویش بودند، همراه برادرش بود. حضرت از وضع ظاهری و گفتار آنان خشنود شد و از ایشان پرسید: آیا در قوم شما افراد دیگری مثل شما وجود دارند؟ گفتند: یا رسول الله! در قوم ما هفتاد نفر دیگر وجود دارد که همگی از ما برتر، داناتر و کاردان‌ترند، به طوری که در کارهای مهم ما را مشارکت نمی‌دهند[۶].
پیامبر برای قوم نخع دعا کرده و فرمود: خداوند به قوم نخع برکت دهد. سپس نامه‌ای برای ارطاة نوشت و او را نماینده خود در قبیله نخع قرار داد[۷] و برای ارطاة پرچمی بست[۸]. این پرچم روز فتح مکه همراه او بود و با همان در جنگ قادسیه شرکت کرد و کشته شد، و برادرش درید بن کعب آن را برافراشت و او نیز کشته شد[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۶۲.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۲۶۰.
- ↑ ابن سعد، ج۲، ص۲۶۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۶.
- ↑ ابن سعد، ج۱، ص۲۶۰.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۶.
- ↑ ابن سعد، ج۱، ص۲۶۰.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۶.
- ↑ بستن پرچم برای شخص، نشانه ریاست بود و حضرت برای کمتر از ده نفر پرچم نمی‌بست: احمدی میانجی، ج۱، ص۹.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۶۲.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ارطاة بن کعب بن شراحیل نخعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۶-۲۷.