وحیانی بودن الفاظ قرآن (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Shafipour (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۹:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
وحیانی بودن الفاظ قرآن
زبانفارسی
نویسندهموسی حسینی
موضوعمجاری علم لدنی، وحی، وحی در قرآن
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه پژوهش‌های قرآنی
وابسته بهدفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
محل نشرمشهد، ایران
تاریخ نشربهار و تابستان ۱۳۷۹
شماره۲۱ و ۲۲
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

وحیانی بودن الفاظ قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی وحیانی یا غیروحیانی بودن الفاظ و كلمات قرآن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۸ صفحه‌ای به قلم سید موسی حسینی نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های قرآنی (شماره ۲۱ و ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۷۹) منتشر گشته است.[۱]


چکیده مقاله

این مقاله چکیده ندارد.

فهرست مقاله

  • پیامدهای بشری بودن الفاظ؛
  • دو دیدگاه درباره الفاظ قرآن:
    • دلایل دیدگاه نخست؛
    • دلایل وحیانی بودن الفاظ قرآن؛
  • منابع.

درباره پدیدآورنده

در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله

پیوند به بیرون