تعهن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

این موضع که به صورت تِعهِن،[۱] تَعهِن، تُعهِن[۲] و طِعَهَّن نیز تلفظ شده است، اسم چشمه‌ای است در سه میلی السقیا - بین مکه و مدینه - که منطقه‌ای به واسطه آن بدین نام نامگذاری شده است.[۳] دره‌ای که چشمه تعهن در آن قرار دارد از بزرگترین نواحی القاحه است که از شرق کوه‌های قدس آغاز و از پایین السّقیا تا چشم کار می‌‌کند پیش می‌‌رود. آب‌های روان این دره، بین وادی القری و القاحه قرار دارد. در کتب سیره، از این مکان در جریان هجرت رسول خدا(ص) ذکری به میان آمده است.[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۵. بکری نیز، این آب را از آن بنی لیث بن بکر برشمرده محدوده آن را بین القاحه و السقیاء در مسیر مکه به مدینه دانسته است. بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۱۵.
  4. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۸۹.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۶۲-۶۳.