هباءه
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
سرزمینی است در بلاد غطفان.[۱] برخی هم از وجود کوهی به نام «الصحن» در سرزمین بنی‌سلیم و بالاتر از سوارقیه، خبر داده، آورده‌اند که در آن آبی است که به آن «هباءة» گفته می‌‌شود.[۲] هباءة در واقع، نام دهانه‌های چاه‌های بسیاری است که ته این چاهها به یکدیگر مرتبط است و آب شیرین و گوارایی از آن خارج می‌‌شود که به مصرف کشت گندم و جو و امثال آن می‌‌رسد.[۳] برخی هم هباءه را زمینی با حفره‌های بسیار دانسته‌اند که در وادی بَیضان نزدیک السوارقیه قرار دارد و ساکنانش - با حذف هاء آخر - آن را الهباء می‌‌خوانند. «جفر هباءه» هم که در برخی گزارشات تاریخی از آن سخن به میان آمده، بخشی از این سرزمین و مردابی در زمین هباءه است که در آن جنگی از جنگ‌های داحس و غبراء موسوم به «یوم الهباءه» بین عبس و ذبیان اتفاق افتاده است.[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۸۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۸۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۸۹.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۱۶۸-۱۷۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۱، ص۵۷۸-۵۸۰.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۲۷.