عبدالله بن ابیربیعه ثقفی
آشنایی اجمالی
وی پدر امیة بن ابیالصلت ثقفی است. نام او را به اختلاف، «عبدالله بن ربیعة بن عوف»،[۱] یا «عبدالله بن ربیعة عبدعوف بنعقده»،[۲] «ابوالصلت عبدالله بن ابیربیعة بن عمرو»،[۳] «ابوالصلت ربیعة بن عوف»،[۴] و «ابوالصلت بن وهب بن علاج»[۵] ضبط کردهاند. نسب وی به تیره بنی عُقدَة بن غِیَره از قبیله ثقیف میرسد.[۶] از او با دو کنیه ابوعثمان و ابوالحکم یاد شده است.[۷]ثقیف به دو شاخه احلاف و بنو مالک تقسیم میشود که عبدالله بن ابیربیعه در زمره «احلاف» بود.[۸] مادر امیّه، [۹]
- ↑ جمهرة انساب العرب، ص ۲۶۹؛ الاصابه، ج ۱، ص ۳۸۶.
- ↑ الشعر والشعراء، ص ۳۰۵.
- ↑ سمط اللآلی، ج ۱، ص ۳۶۲.
- ↑ المنتظم، ج ۳، ص ۱۴۲.
- ↑ الاصابه، ج ۱، ص ۳۸۶.
- ↑ جمهرهانساب العرب، ص ۲۶۹.
- ↑ تاریخ یحیی بن معین، ج ۱، ص ۲۷؛ تاریخ دمشق، ج ۹، ص ۲۵۶ ـ ۲۵۷.
- ↑ المعارف، ص ۹۱.
- ↑ حیدری آقایی، محمود، مقاله «امیة بن ابی صلت ثقفی»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۴.