نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۶ توسط Admin(بحث | مشارکت‌ها)
کسانی که با هدایت الهی، همه موجودات را مخلوق خدا﴿﴿اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ ﴾﴾[۱] و همه نعمت‌ها را از او می‌دانند:﴿﴿وَمَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ ﴾﴾[۲] و به ربوبیت مطلق خدا که شامل آسمان‌ها، زمین و عالمیان است ﴿﴿فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴾﴾[۳]اعتراف دارند، به طور فطری او را می‌ستایند و ستایش را که بنابر برخی روایات برترین دعاست[۴]، ویژه خداوند می‌دانند و کنار ستایش او، غیر را نمی‌ستایند: ﴿﴿فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴾﴾[۵] تقدیم ﴿﴿فَلِلَّهِ ﴾﴾ در این آیه بر ﴿﴿الْحَمْدُ ﴾﴾ بر حصر دلالت دارد[۶] و گویای این است که فقط خدا سزاوار ستایش است، چنان که الف و لام ﴿﴿الْحَمْدُ ﴾﴾ در ﴿﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴾﴾ از نوع جنس یا استغراق است و بر اینکه جنس حمد یا همه حمدها از آن خداست دلالت می‌کند[۷]، بنابراین کسی جز او شایسته ستایش نیست[۸]. ممکن است از ظاهر برخی دعاها برآید که حمد غیر خدا رواست، ولی حمد خدا بهتر است: " فَرَبِّي أَحْمَدُ شَيْءٍ عِنْدِي وَ أَحَقُ بِحَمْدِي "[۹]؛ لکن با توجه به ادله توحید حمد، باید از ظاهر افعل تفضیل صرف نظر کرد و آن را افعل تعیین دانست، زیرا حمد سایر نیکوکاران در حقیقت ظهور حمد الهی است و خیر آن‌ها مظهر فیض خدا و آیت احسان الهی است[۱۰][۱۱].
↑ خداوند آفریننده همه چیز است و او بر هر چیزی نگاهبان است؛ سوره زمر، آیه:۶۲.
↑ و هر نعمتی دارید از خداوند است سپس هنگامی که گزندی به شما می‌رسد به (درگاه) او لابه می‌کنید؛ سوره نحل، آیه:۵۳.
↑ و سپاس خداوند راست، پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمین، پروردگار جهانیان؛ سوره جاثیه، آیه:۳۶.
