نسخهای که میبینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان میدهد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۹ توسط Wasity(بحث | مشارکتها)
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نام اعظم خدا در حدیث (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
نام اعظم خدا در حدیث
امام باقر عليه السلام : نام اعظم خداوند ، هفتاد و سه حرف دارد و آصف، تنها يك حرف از آن را مى دانست كه آن را به زبان راند و زمين ، آنچه را ميان او و تخت بلقيس بود ، فرو برد تا جايى كه آصف با دست خود، تخت را بر گرفت و سپس زمين در مدّتى كمتر از يك چشم بر هم زدن به وضع نخست خود باز گشت، و هفتاد و دو حرف از اسم اعظم نزد ماست و يك حرف ، نزد خداوند عز و جل كه آن را در علم غيبش به خود اختصاص داده است و نيرو و توانى نيست، مگر از سوى خداى والا و بزرگ.[۱]
امام صادق عليه السلام : به عيسى بن مريم عليه السلام دو حرف داده شد كه به وسيله آن دو ، عمل مى كرد و به موسى عليه السلام ، چهار حرف و به ابراهيم عليه السلام ، هشت حرف و به نوح عليه السلام ، پانزده حرف و به آدم عليه السلام بيست و پنج حرف . خداوند ـ تبارك و تعالى ـ همه اينها را براى محمّد صلى الله عليه و آله گرد آورده است و اسم اعظم خداوند ، هفتاد و سه حرف است كه هفتاد و دو حرف از آن را به محمّد داده اند و يك حرف را از او ممنوع داشته اند.[۲]
امام هادى عليه السلام : اسم اعظم خداوند ، هفتاد و سه حرف دارد كه آصف، تنها يك حرف از آن را مى دانست و آن را بر زبان جارى ساخت و زمينِ ميان او و سبأ شكافته شد و او تخت بلقيس را بر گرفت و آن را به سليمان عليه السلام رساند . سپس زمين در مدّتى كمتر از يك چشم بر هم زدن، هموار گشت ، و هفتاد و دو حرفِ آن، نزد ماست و خداوند ، يك حرف را در علم غيب به خود، اختصاص داده است.[۳][۴]