فیروزان
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
«فیروزان» یا «پیروزان»[۱] یا «فروزان» [۲]، در منابع کهن و کتاب‌های رجال نام و نشانی ندارد؛ ولی به پندار برخی در روزگار خلیفه دوم و در جنگ با ایران، مسلمانان او را به اسارت گرفته با خود به مدینه بردند[۳]، او اسلام آورد و به غلامی امام حسن(ع)[۴] و سپس فرزندش عبدالله بن حسن درآمد. فیروزان همراه کاروان حسینی از مدینه به کربلا آمد و هنگامی که در روز عاشورا نوبت جنگ به عبدالله رسید، وی و سه تن دیگر به کمک او شتافتند؛ و فیروزان ۱۵۰ تن[۵] از نیروهای دشمن را به قتل رساند. آن‌گاه عبدالله به یاری‌اش آمد و او را بر ترک خویش نشاند و فیروزان در همان حال جان باخت [۶].[۷]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ روضة الشهدا، ص۳۱۷، کتابفروشی اسلامیة.
- ↑ وسیلة الدارین، ص۱۸۰.
- ↑ وسیلة الدارین، ص۱۸۰.
- ↑ عشره کامله، ص۴۲۶.
- ↑ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۶۱، ۱۶۲.
- ↑ روضة الشهدا، ص۳۱۷، کتابفروشی اسلامیة؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۶۱، ۱۶۲؛ عشره کامله، ص۴۲۶؛ وسیلة الدارین، ص۱۸۰؛ فرسان الهیجاء، ج۲، ص۲۴؛ کتاب علماء معاصرین، ص۲۷۰.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۰۲.