جندل بن نضله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

نام وی جندل بن نضلة بن عمرو بن بهدله[۱] است، از او تنها یک حدیث نقل شده[۲] که ابن حجر آن را به نقل از عبد الملک بن محمد بن إبراهیم النیسابوری الخرکوشی در کتاب شرف المصطفی، آورده است: او نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت: ای رسول خدا، من شاعر رجزخوانی هستم و رفیقی از جن دارم که بی‌خبر نزد من می‌آید. (آن رفیق جنی) این بار این اشعار را خواند که مضمون آن چنین است: «برخیز که چراغ دین به وسیله فردی صادق، پاک و امین درخشید و به سوی او که نجات دهنده امین است، کوچ کن»، و با این اشعار، به من توجه و بیم داد و گفت: محمد (ص) مبعوث شد. من خوشحال شدم. ناگهان هاتفی به من گفت: ای سواره طی کننده به سوی رسول خدا، تو به راه درست و هدایت رسیدی. دیدم آن هاتف رفیق جنی من است (که مرا هدایت کرد). داستان را برای رسول خدا (ص) گفت. آن حضرت او را به اسلام دعوت کرد و مسلمان شد[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۷۳؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۰.
  2. ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۹۲.
  3. ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۲۰؛ شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۲، ص۲۱۳.
  4. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «جندل بن نضله»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۰.