عمرو بن مالک بن عشبه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

عمروبن مالک بن عشبه کلبی با دو تن دیگر به جنگ مردی به نام زهیر بن مکحول از عوامل معاویه رفتند و در نبرد با او شکست خوردند. عمروبن عشبه پس از این شکست بر حضرت علی(ع) وارد شد. حضرت قبلاً فرموده بود که وقتی جمع شدید مواظب عمرو بن عشبه باشید. چون امیرالمؤمنین(ع) او را دید، فرمود: فرار کردی؟ سپس سر او را با «دِرَّه»[۱] بلند کرد و او ساکت ماند. ابن عشبه چون از نزد آن حضرت خارج شد، از کوفه گریخته و به معاویه پیوست. امیرمؤمنان(ع) هم دستور داد خانه‌اش را خراب کردند[۲]

منابع

پانویس

  1. دِرَّه به معنی شلاق و تازیانه است.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۲۸۱.