أسلوب الدعوة فی القرآن (کتاب)
أسلوب الدعوة فی القرآن کتابی است که با زبان عربی به تبیین و تحلیل عناصر اصلی دعوت اسلامی از دیدگاه قرآن می‌پردازد. این کتاب به قلم سید محمد حسین فضل‌الله نوشته شده و دو انتشاراتی؛ انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر ، انتشارات دار الزهراء نشر آن را به عهده داشته‌‌‌اند[۱].
| أسلوب الدعوة فی القرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | سید محمد حسین فضل‌الله |
| موضوع | دعوت، دعوت در قرآن |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر انتشارات دار الزهراء|انتشارات انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر انتشارات دار الزهراء]][[رده:انتشارات انتشارات دار الملاک للطباعة و النشر انتشارات دار الزهراء]] |
| محل نشر | بیروت، لبنان |
| سال نشر | ۱۹۹۴م، ۱۴۱۴ق، ۱۳۷۳ش ۱۳۹۹ق، ۱۹۷۹م، ۱۳۵۸ش ش |
| شابک | (نامعلوم) |
| شماره ملی | ۷۱۲۷۸ |
درباره کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف به شیوه توصیفی و استدلالی و با استناد به آیات و گفتههای برخی از مفسران قرآن، رابطه دعوت در قرآن، امر به معروف و نهی از منکر و اسلوبهای اسلام و قرآن در درمان مشکلات روابط جمعی بشر را بیان کرده است و موعظه حسنه، جدال به احسن و اختیار احسن و وحدت راههای دعوت در رسالت انبیای الهی را تبیین نموده است. وی درباره موضوعاتی چون: مستشرقان و قدرت در اسلام، آیات قتال و جنگهای رسول خدا(ص) و اکراه در دین و آزادی عقیده، مباحثی را ارائه داده است» [۱].
فهرست کتاب
- مقدمة؛
القسم الأول
- وجهة البحث؛
- بین الدعوة والأمر بالمعروف والنهی عن المنکر؛
- مع الدعوة فی القرآن؛
- طبیعة الدعوة الإسلامیة؛
- أسلوب الإسلام فی علاج العلاقات البشریة؛
- أسلوب الدعوة فی القرآن؛
- مع الآیة الکریمة؛
- الموعظة الحسنة؛
- الجدل بالتی هی أحسن؛
- اختیار الأحسن هو شعار المسلم فی الحیاة؛
- خاتمة المطاف مع الآیة؛
- نماذج تطبیقیة؛
- وحدة طرائق الدعوة فی رسالات السماء؛
- مع ابراهیم(ع)؛
- مع نوع(ع)؛
- مع هود و صالح(ع)؛
- مع موسی(ع)؛
- خاتمة المطاف؛
القسم الثانی
- مع المستشرقین فی اسلوب القوة فی الاسلام؛
- مع آیات القتال فی القرآن؛
- مع حروب النبی(ص) و غزواته؛
- لا إکراه فی الدین؛
- الاکراه فی القرآن؛
- علاقة الآیة بنظریه الاختیار؛
- انطلاق الأسلوب السلمی فی مرکز القوة؛
- خاتمة المطاف.
درباره پدیدآورنده
آیت الله سید محمد حسین فضل‌الله (متولد ۱۳۱۴ش/ ۱۳۱۴ ق، نجف اشرف؛ متوفای ۱۳۸۹ ق)، مرجع تقلید و متفکر شیعه لبنانی. او تحصیلات حوزوی خود را پیش از ۲۰ سالگی نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محسن حکیم، محمد رضا آل‌یاسین، سيد عبدالروف فضل‌الله ، شيخ حسين حلّى و سید ابوالقاسم خویی به اتمام رساند. مشارکت در تشکیل «حزب الدعوة الإسلامیة»، همکاری با «جماعة العلماء» در نجف و انتشار مجلة الأضواء، مؤسس حوزه علوم دينى المعهد الشرعى الاسلامى، عضو شورای عالی مجمع جهانی اهلبیت(ع) ز جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر تدریس تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «الحوار فى القرآن»، « اليمين و العهد و النذر»، «قضایانا علی ضوء الاسلام»، « الانسان و الحياة»، «من وحى عاشورا»، «حديث عاشورا»، « الاسلام و فلسطين»، « الوحدة الاسلامية بين الواقع و المثال»، «السلام و المشروع الحضاری» و « مطارحات فی قضایا قرآنیة» برخی از این آثار است[۲].