با پیشوایان هدایتگر ج۲ (کتاب)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
جلد دوم با پیشوایان هدایتگر (نگرشی نو به شرح زیارت جامعه کبیره) کتابی است که به شرح مفصل زیارت جامعه كبیره و مفاد ولایی آن، مبنی بر شناخت اوصاف و ویژگیهای منحصر به فرد اهلبیت (ع) میپردازد. این مجموعه به قلم سید علی حسینی میلانی نوشته شده و توسط مرکز حقایق اسلامی به چاپ رسیده است. [۱]
با پیشوایان هدایتگر ج۲ | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | شرحی بر زیارت جامعه کبیره |
نویسنده | سید علی حسینی میلانی |
موضوع | زیارتنامه جامعه کبیره ، نقد و تفسیر |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات مرکز حقایق اسلامی|انتشارات مرکز حقایق اسلامی]][[رده:انتشارات مرکز حقایق اسلامی]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۸ ش |
شابک | ۹۷۸-۶۰۰۵۳۴۸-۳۱-۶ |
شماره ملی | ۱۸۲۹۶۶۵ |
درباره کتاب
شرح مفصل زیارت جامعه كبیره و مفاد ولایی آن، مبنی بر شناخت اوصاف و ویژگیهای منحصر به فرد اهلبیت(ع) است. در این نوشتار، كه مجلد دوم از این مجموعه است، ادامه اوصاف امامان شیعه و مبانی شناخت آنان كه در مفاد زیارت جامعه كبیره موجود است مورد شرح و بررسی قرآنی، روایی و عقلی قرار گرفته است. در همین راستا، نگارنده به هدایتگری ائمه، عصمت، كرامت، تقرب به ویژه به درگاه خداوند متعال، تقوای بالا، صداقت، برگزیده شده توسط خداوند، مطیع خداوند بودن، قائمین به امر الهی، عاملین به اراده خداوند، رستگاری ائمه، علم بالای الهی آنان، احاطه به غیب، عزت ائمه، یاریكنندگان دین الهی، خزینهداران علم خداوند، مترجمان وحی خدا و اركان توحیدی و صفات ویژهای كه برای ائمه معصوم(ع) در زیارت جامعه كبیره نام برده شده، اشاره كرده و درباره مفهوم هر یك از آنها توضیحاتی داده است.[۱]
فهرست کتاب
- بخش چهارم: امامت وامام شناسی؛
- سخنی درشهادت سوم؛
- وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ؛
- الْمَهْدِيُّونَ؛
- الْمَعْصُومُونَ؛
- الْمُكَرَّمُونَ؛
- الْمُقَرَّبُونَ؛
- الْمُتَّقُونَ؛
- الصَّادِقُونَ؛
- الْمُصْطَفَوْنَ؛
- الْمُطِيعُونَ لِلَّهِ؛
- الْقَوَّامُونَ بِأَمْرِهِ؛
- الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ؛
- الْفَائِزُونَ بِكَرَامَتِهِ؛
- اصْطَفَاكُمْ بِعِلْمِهِ؛
- وَ ارْتَضَاكُمْ لِغَيْبِهِ؛
- وَ اخْتَارَكُمْ لِسِرِّهِ؛
- وَ اجْتَبَاكُمْ بِقُدْرَتِهِ؛
- وَ أَعَزَّكُمْ بِهُدَاهُ؛
- وَ خَصَّكُمْ بِبُرْهَانِهِ؛
- وَ انْتَجَبَكُمْ لِنُورِهِ؛
- وَ أَيَّدَكُمْ بِرُوحِهِ؛
- وَ رَضِيَكُمْ خُلَفَاءَ فِي أَرْضِهِ؛
- وَ حُجَجا عَلَى بَرِيَّتِهِ؛
- وَ أَنْصَارا لِدِينِهِ؛
- وَ حَفَظَةً لِسِرِّهِ؛
- وَ خَزَنَةً لِعِلْمِهِ؛
- وَ مُسْتَوْدَعا لِحِكْمَتِهِ؛
- وَ تَرَاجِمَةً لِوَحْيِهِ؛
- وَ أَرْكَانا لِتَوْحِيدِهِ؛
- وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِهِ؛
- وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ؛
- وَ مَنَارا فِي بِلادِهِ؛
- وَ أَدِلاءَ عَلَى صِرَاطِهِ؛
- فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ؛
- وَ أَكْبَرْتُمْ شَأْنَهُ؛
- وَ مَجَّدْتُمْ كَرَمَهُ؛
- وَ أَدَمْتُمْ ذِكْرَهُ؛
- وَ وَكَّدْتُمْ مِيثَاقَهُ وَ أَحْكَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ؛
- وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِي السِّرِّ وَ الْعَلانِيَةِ؛
- وَ دَعَوْتُمْ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ؛
- وَ بَذَلْتُمْ أَنْفُسَكُمْ فِي مَرْضَاتِهِ؛
- وَ صَبَرْتُمْ عَلَى مَا أَصَابَكُمْ فِي جَنْبِهِ؛
- وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ؛
- وَ آتَيْتُمُ الزَّكَاةَ؛
- وَ أَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ؛
- وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ؛
- فَالرَّاغِبُ عَنْكُمْ مَارِقٌ؛
- وَ اللازِمُ لَكُمْ لاحِقٌ؛
- وَ الْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زَاهِقٌ؛
- وَ أَنْتُمْ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ؛
- وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ؛
- وَ إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَيْكُمْ؛
- وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَكُمْ؛
- وَ آيَاتُ اللَّهِ لَدَيْكُمْ؛
- وَ عَزَائِمُهُ فِيكُمْ؛
- وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَكُمْ؛
- وَ أَمْرُهُ إِلَيْكُمْ؛
- مَنْ وَالاكُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاكُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ؛
- وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ؛
- وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ؛
- فهرست منابع وماخذ؛[۲]
درباره پدیدآورنده
آیت الله سید علی حسینی میلانی، (متولد 1327 شمسی، نجف) دوران رشد و بالندگی خود را در حوزه علمیه کربلا و سپس حوزه علمیه نجف اشرف پشت سر نهاد، اکثر اساتید ایشان در کربلای معلی از شاگردان جد بزرگوارشان بودند،اساتیدی همچون حضرات آیاتسید مرتضی طباطبایی حائری ، سید محمد طباطبایی حائری، عبدالحسین بیضائی، سید محسن جلالی کشمیری، محمد صدقی مازندرانی، مجتبی لنکرانی
بعد از کربلا به مشهد مقدس آمده و کفایه را نزد عندلیب سبزواریفراگرفتند وبعد از سه سال ونیم جهت ادامه تحصیل به شهر مقدس قم هجرت کرده ونزد اساتید نامداری چون سید محمدرضا موسوی گلپایگانی،میرزا کاظم تبریزی، حسین وحید خراسانی، سید محمد روحانی، مرتضی حائری یزدی کسب علم کردند.
او دارای قلمی شیوا و مستدل بوده و در عرصههای گوناگون صاحب خدمات و آثار علمی، اجتماعی، فکری، فرهنگی فراوانی میباشد که فهرست برخی از آنها عبارتند از:
1. تأسیس مؤسسهی مرکز الرساله در قم
2. تأسیس مرکز پژوهش های اعتقادی (مرکز الأبحاث العقائدیه)
3. تأسیس بنیاد فرهنگی امامت
4. تأسیس مرکز حقایق اسلامی
او 7 مقاله وبیش از 50 کتاب به رشته تحریر درآورده است. از جمله آثار وی عبارتند از: عصمت، تحریف قرآن، جواهر الکلام فی معرفه الامامه والامام، باورهایی ازمعاد، پیشوایان معصوم، عدالت صحابه، نگاهی متفاوت به سیره حضرت علی، آیات غدیر، نگاهی به آیه تطهیر، موعود آسمانی، داستان سپاه یمن و ... [۳]