روش‌های تفسیری (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

روش‌های تفسیری عنوان مقاله‌ای است که به بحث و بررسی پیرامون روش‌های تفسیری می‌پردازد. این مقاله ۱۴ صفحه‌ای به قلم سید رضا مؤدب و محمد حسن احمدی نگاشته شده و در دانشنامه علوم قرآن ج۳ منتشر گشته است.

روش‌های تفسیری
زبانفارسی
نویسندگانسید رضا مؤدب، محمد حسن احمدی
موضوعروش‌های تفسیری، مکتب تفسیری
مذهبشیعه
منتشر شده دردانشنامه علوم قرآن ج۳
وابسته بهپژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی‬‏‫
محل نشرتهران، ایران
تاریخ نشر۱۳۹۶
تعداد صفحات۱۴
شماره صفحاتصفحات ۲۲۹ الی ۲۴۳

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورندگان

سید رضا مؤدب (پدیدآورنده)
 
سید رضا مؤدب
حجت‌ الاسلام‌ والمسلمین دکتر سید رضا مؤدب (متولد ۱۳۴۱ ش، کاشان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ناصر مکارم شیرازی، احمد پایانی و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری الهیات، علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم به اتمام رساند. کارشناس برنامه رادیو معارف، رادیو قرآن و رادیو قم، سردبیر نشریه پژوهش‌نامه قرآن و حدیث، عضو شورای علمی مرکز تخصصی تفسیر قرآن حوزه علمیه قم و عضو هیئت تحریریه مجله شیعه‌شناسی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «تاریخ الحدیث»، «اعجاز القرآن»، «نزول قرآن و رویای هفت حرف»، «معارف شیعی و نقش نخستین امام شیعه در تدوین آنها» و «نظام‌سازی در نگاه تفسیری آیت الله خامنه‌ای»برخی از این آثار است.[۱]
محمد حسن احمدی (پدیدآورنده)
 
محمد حسن احمدی
آقای دکتر محمد حسن احمدی، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث در دانشگاه تربیت مدرس قم به اتمام رساند. مدیریت برنامه‌ریزی و نظارت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران و عضو کارگروه ارتقای کیفیت آموزشی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌های دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مطالعات حدیثی و زبان‌شناسی تاریخی»، «تأملاتی در مطالعات تفسیرپژوهی با تأکید بر ماهیت رسانه‌ای تفسیر»، «حدیث و طبقه‌بندی آن در رویکردی تاریخی»، «مطالعة تطبیقی روش تفسیر در اسلام و مسیحیت»، «روش‌های تفسیری» و «نقدی بر تقریر سنتی از مفهوم نظری جعل حدیث» برخی از این آثار است[۲].

اثر وابسته به مقاله

پانویس