قطب‌الدین راوندی
علامه ابوالحسن سعید بن هبةالله راوندی مشهور به قطب‌الدین راوندی، از عالمان شیعی و فقهای نام‌دار قرن ششم هجری است. وی در راوند کاشان متولد شد و تحصیلات مقدماتی را نزد پدر خویش کسب کرد. سپس به قم مهاجرت کرد و از محضر اساتید زمان خویش، مانند ابوصمصام حسینی، سید مرتضی رازی، سید مجتبی رازی، عمادالدین طبری و... بهره جست. شاگردان وی نیز برخی از علمای نام‌دار و برجسته‌اند، افرادی چون ابن‌شهر آشوب مازندرانی، شیخ منتجب الدین رازی و... .
| قطب‌الدین راوندی | |
|---|---|
 | |
| تاریخ درگذشت | 573 ق |
| محل زندگی | کاشان، ایران |
| ملیت | اهل کاشان |
| تابعیت | ایران |
| زبان | فارسی |
| منصب | محقق، واعظ |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| حوزه علمیه | قم |
| استادان | فضل بن حسن طبرسی سید مرتضی رازی عمادالدین طبری سید مجتبی رازی |
| شاگردان | ابن‌شهرآشوب مازندرانی منتجب الدین رازی علی بن محمد مدائنی |
| آثار | «فقه القرآن» «الخرائج و الجرائح» «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة» «شرح آیات المشکله فی التنزیه» «الناسخ و المنسوخ من القرآن» «تحفة العلیل» «رساله فی صحه احادیث اصحابنا» |
از میان آثار وی شرح نهج البلاغه با عنوان منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة با نگاهی ادبی بر نهج البلاغه تدوین شده است. راوندی را می‌توان در زمره نخستین کسانی دانست که نهج البلاغه را مورد تدقیق قرار داده و در واقع راه تفسیر و شرح نهج البلاغه را بر دیگران گشوده‌اند. شرح قطب الدین راوندی در عصر شارح، مورد توجه اصحاب علم و دانش بوده و شارحان متأخر نیز از ان بهره برده‌اند. این کتاب به تصحیح استاد عزیزالله عطاردی در دو مجلد به زیور طبع آراسته شد.
راوندی آثار دیگری نیز داشت که مورد توجه دانشمندان علوم دینی بوده است. از جمله: المعنی در شرح النهایة شیخ طوسی؛ الرایع در احکام؛ المستقصی در شرح الذریعة سیدمرتضی و... افزون بر این، اشعاری نغز در زبان عربی از وی باقی‌مانده است که نشان از تبحّر او در ادبیات عرب دارد.
راوندی در شوال سال ۵۷۳ هجری از دنیا رفت. آرامگاه او در صحن مطهر حضرت معصومه در شهر قم قرار دارد.
استادان
او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: فضل بن حسن طبرسی، سید مرتضی رازی، عمادالدین طبری، سید مجتبی رازی پیگیری کرد.