ابواذینه صدفی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابواذینه صدفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابواذینه صدفی در تراجم و رجال - ابواذینه صدفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابواذینه صدفی | |
|---|---|
 تصویری کهن از فسطاط پایتخت قدیمی مصر | |
| نام کامل | ابواذینه صدفی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | حضرموت |
| محل زندگی | مصر |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
ابن اثیر از او با عنوان ابواذینه عبدی یاد، ولی تصریح کرده که ابواذینه صدفی صحیح‌تر است[۱]. وی از تیره صدِف از قبایل حضرموت است[۲]. زبیدی[۳] گفته است صدف، بر وزن کتف و تیره‌ای از کنده است که بعد به حضرموت منسوب شده‌اند و به دلیل مناسب نبودن کسره ما قبل «یاء» وقتی کسی را به این قبیله نسبت می‌دهند، به او صدفی می‌گویند. شهرت او به کنیه است و از رسول خدا (ص) روایت دارد[۴]. ابن سکن او را از صحابه می‌داند[۵]. بغوی می‌گوید: او از مصر است و یک حدیث از طریق او از رسول خدا (ص) نقل شده، ولی صحابی بودنش برای من معلوم نیست[۶]. بیهقی نیز روایت او را از رسول خدا (ص) مرسل دانسته است [۷]. روایتی که وی به دلیل آن صحابی دانسته شده چنین است: از رسول خدا (ص) نقل کرده: «بهترین زنان شما زنانی است که علاقه‌مند و دوستدار، بچه‌زا، سازگار و بی‌دردسر، یاری‌رسان و نیکوکار باشد و خدا را در نظر بگیرد، و بدترین زنان شما زنی است که از خود صفات مردی بروز دهد و همچنین زنانی از منافقات هستند که باطلاق خلع از شوهرانشان جدا می‌شوند. کسی از این زنان وارد بهشت نمی‌شود، مگر مانند الغراب الاعصم»[۸]. الغراب الاعصم، کلاغی است که یک بال یا دو بال آن سفید (یا در یک یا دو بال آن سفیدی) باشد، که مراد کلاغ نادر و کمیاب است. از این رو، برای موارد نادر و کمیاب ضرب المثل شده است. البته برای «الغراب الاعصم» معانی دیگری مانند کلاغ سرخ پا و سرخ منقار نیز گفته شده است که هر چه باشد، مراد موارد نادر است و برای موارد کمیاب ضرب المثل شده است؛ یعنی همان‌طور که کلاغی با این ویژگی بسیار نادر است، زنانی نیز که با صفات فوق وارد بهشت شوند، کم هستند.[۹]
