ولید بن عتبة بن ابی‌سفیان
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«ولید بن عتبه» والی مدینه هنگام مرگ معاویه بود. یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از امام حسین(ع) بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. بیعت گرفتن از حسین(ع) برای ولید دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند. اما با مشورتی که با مروان حکم انجام داد، مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به دار الاماره احضار کند. سیدالشهدا(ع) شبانه به دار الاماره رفت. گفتگوهایی میان امام و والی مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۹۷.