حسین بن مسعود بغوی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابومحمد حسین بن مسعود بن محمد بَغَوی معروف به فرّاء.
فقیه و محدث و مفسر شافعی مذهب. وی در ماه جمادی الاولی سال 433ه متولد شد. او منسوب به بغشور ناحیه ای بین هرات و مرورود، ولی ساکن مرورود و پنج ده بود. [۱] ابومحمد فقه را از قاضی حسین بن محمد مرورودی آموخت[۲] و از او و محدثانی همچون ابوعمر عبدالواحد ملیحی، ابوالحسن محمد شیرزی، ابوالحسن علی بن یوسف جوینی، احمد بن ابی نصر کوفانی و دیگران حدیث شنید. روایتگرانی نیز مانند ابومنصور محمد بن اسعد عطاری، ابوالفتوح محمد بن محمد طائی، ابوالمکارم فضل اللّه بن محمد نوقانی و عده ای دیگر از او روایت کرده اند. همچنین فخر بن علی بخاری از وی اجازه روایت داشت. درباره ویژگی های اخلاقی وی گفته اند فردی زاهد و قانع بود[۳] و همواره با طهارت در جلسه درس حضور پیدا می کرد. ابومحمد سرانجام در ماه شوال سال 516ه در مرورود درگذشت و کنار مقبره استادش قاضی حسین دفن شد. [۴] سال های 510[۵] و 515[۶] ه زمان های دیگری است که برای فوت او ذکر کرده اند. آثار او عبارت اند از: التهذیب در فقه، شرح السنه در حدیث، معالم التنزیل در تفسیر قرآن، المصابیح، الجمع بین الصحیحین، [۷] ارشاد الانوار فی شمائل النبی المختار، ترجمه الاحکام در فروع، الکفایه در فقه، الکفایه در قرائت، معجم الشیوخ، [۸] فتاوی و تعلیقه ای بر کتاب فتاوی استادش قاضی حسین[۹].[۱۰]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴
پانویس
- ↑ معجم البلدان 1 / 468.
- ↑ وفیات الاعیان 2 / 136.
- ↑ سیر اعلام النبلاء 19 / 439.
- ↑ وفیات الاعیان 2 / 136.
- ↑ المختصر فی اخبارالبشر 2 / 229.
- ↑ دول الاسلام 267.
- ↑ سیر اعلام النبلاء 19 / 439.
- ↑ هدیة العارفین 1 / 312.
- ↑ طبقات المفسرین ( داودی ) 1 / 161.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج4، ص 116.