حسن بن عرفه عبدی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوعلی حسن بن عرفة بن یزید عبدی بغدادی.
به سال 150 یا 158 هـ[۱] در بغداد متولد شد[۲] و پس از طی دوران کودکی به آموختن روی آورد. او از یحیی بن عبدالملک بن ابی غنیّه، محمد بن فضیل بن غزوان ضبی،[۳] اسماعیل بن عیاش و دیگران بهره علمی برده و از آنان روایت کرده است. ابوعلی از علما و محدثان بنام، مورد اعتماد[۴] و دارای مذهب حنبلی بود[۵] که حدیث ها را با سند نقل می کرد.[۶] افرادی چون معاذ بن مثنی عنبری، عبدالله بن احمد بن حنبل، عبدالله بن ناجیه و دیگران از او علم آموخته و روایت کرده اند.[۷] از وی پنج طبقه بهره علمی برده اند.[۸] عبدی از معمّرین و مسن ترین فرد زمان خود بوده که 107[۹] یا 110 سال عمر کرده است.[۱۰] تألیف عبدی، نوشته ای حدیثی بوده است.[۱۱] وی در سال 252 یا 253[۱۲] و یا 257 هـ [۱۳] در سامرا درگذشت[۱۴].[۱۵]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد 7/396.
- ↑ الثقات 8/179.
- ↑ تاریخ الطبری 1/188 و 260.
- ↑ تاریخ بغداد 7/395.
- ↑ طبقات الحنابله 1/140.
- ↑ الوافی بالوفیات 12/103.
- ↑ تاریخ بغداد 7/394.
- ↑ سیر اعلام النبلاء 11/549.
- ↑ العبر 1/368.
- ↑ تاریخ بغداد 7/395.
- ↑ کشف الظنون 1/583.
- ↑ الثقات 8/179.
- ↑ سیر اعلام النبلاء 11/551.
- ↑ تاریخ بغداد 1/396.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج1، ص 262.