بنی‌جسر
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
این طایفه در شمار قبایل قحطانی[۱] و از شاخه‌های قبیله بزرگ نخع است که نسب از جسر بن سعد بن مالک بن نخع[۲] می‌‌برند. جسر، پسری به نام عامر داشت که از او پسرانی به نام‌های عبدالله، سلمی (سلامان)، حبتر و کعب تولد یافتند.[۳] این فرزندان، نسل جسر بن سعد را در زمین توسعه دادند. از بنی عامر به عنوان یکی از مهمترین شعبه‌های این طایفه یاد کرده‌اند.[۴]
از شخصیت‌های معروف بنی جسر می‌‌توان به نام عمرو بن یزید بن هلال بن سعد بن عمرو بن سلمی بن عامر - از شعرای معروف کوفه - اشاره کرد.[۵] وی همان است که ابراهیم بن مالک اشتر را ضمن اشعار طولانی، که از جمله ابیات آن، بیت زیر است، به باد انتقاد گرفت: أبلغ لدیک أبا النعمان معتبة فهل لدیک لمن یرجوک معتتب؟ به من خبر داده‌اند که تو ابونعمان را ملامت کرده‌ای، پس آیا کسی را که به تو امید بسته، سرزنش می‌‌کنی؟ أشهب بن عمرو بن کعب بن عوف بن عبداللّه بن عامر - از اشراف بنی جسر - [۶] یزید بن قیس بن هلال بن عمرو بن سلمی بن عامر و عبد الأعلی بن جمیع بن عمرو بن عبداللّه بن ربیعة بن عوف بن عبداللّه بن عامر[۷] هم از دیگر شخصیت‌های بارز و ممتاز این قوم به شمار رفته‌اند.[۸].
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفه انساب العرب، ج۱، ص۲۱۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۸۷.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۹۲؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۱۴؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۲۷۹. در برخی منابع، از نسب وی با عبارت «جسر بن سعید بن مالک بن نخع» یاد شده است. (عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۸۷)
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۹۲.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۹۲.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۹۳؛ مرزبانی، معجم الشعراء، ص۷۱؛ السید البراقی، تاریخ الکوفه، ص۴۹۶.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۹۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۲۷۹.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۹۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.