با پیشوایان هدایتگر ج۱ (کتاب)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
جلد اول با پیشوایان هدایتگر (نگرشی نو به شرح زیارت جامعه کبیره) کتابی است که شرح زیارت جامعه كبیره و بیان خصوصیات و امتیازات ائمه معصوم (ع) میپردازد. این جلد وسایر جلدهای این مجموعه کتابها به قلم سید علی حسینی میلانی نوشته شده و توسط انتشارات مرکز حقایق اسلامی به چاپ رسیده است. [۱]
با پیشوایان هدایتگر ج۱ | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | شرحی بر زیارت جامعه کبیره |
نویسنده | سید علی حسینی میلانی |
موضوع | زیارتنامه جامعه کبیره، امامت و ولایت |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی|انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی]] |
محل نشر | قم، ایران |
شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۵۳۴۸-۱۱-X |
شماره ملی | ۱۸۲۹۶۶۵ |
درباره کتاب
در کتاب حاضر ابتدا اهمیت زیارت جامعه كبیره و تأكید فراوان بر قرائت این زیارت معروف بیان شده و سپس وثاقت سندی این زیارت اثبات شده است. در ادامه نگارنده هر فقره از زیارت جامعه را نقل كرده و به شرح آنها كه عمدتا درباره مقام و جایگاه ویژه ائمه است میپردازد و فضایل ایشان را بررسی میكند. نگارنده تشكیك در سند زیارت جامعه را رد كرده و این زیارت را به خاطر داشتن مفاهیم عمیق و عرفانی بی نیاز از سند معرفی میكند.[۱]
فهرست کتاب
- مقدمه؛
- سخن مرکز؛
- پیشگفتار؛
- بخش یکم: در سایه سار زیارت جامعه؛
- چيستى معناى زيارت؛
- زنده بودن امامان؛
- زیارت انبیاء وحجتهای الهی؛
- شبهه ای واهی؛
- هدف از زیارت؛
- چرایی تأکید فراوان بر زیارت؛
- معرفت وشناخت ائمه از دیدگاه روایات؛
- مقام صالحان وشایستگان؛
- آداب زیارت در مکتب اهل بیت؛
- زیارت جامعه کبیره؛
- سند زیارت جامعه کبیره؛
- صحت سند زیارت جامعه؛
- استدلال یا استشهاد دانشمندان به زیارت جامعه؛
- بی نیازی زیارت جامعه از سند؛
- زیارت جامعه در گفتار دانشمندان؛
- غلوچیست؟؛
- غلو از دیدگاه روایات؛
- نه غلو نه تقصیر؛
- غلو از دیدگاه علامه مجلسی؛
- شناخت حقیقی؛
- محورهای زیارت جامعه؛
- بخش دوم: سلامهایی از روی معرفت؛
- زیارت جامعه کبیره؛
- السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ؛
- وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ؛
- وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِكَةِ؛
- وَ مَهْبِطَ الْوَحْيِ؛
- وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ؛
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ؛
- وَ مُنْتَهَى الْحِلْمِ؛
- وَ أُصُولَ الْكَرَمِ؛
- وَ قَادَةَ الْأُمَمِ؛
- وَ أَوْلِيَاءَ النِّعَمِ؛
- وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ ؛
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْيَارِ؛
- وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ؛
- وَ أَرْكَانَ الْبِلادِ؛
- وَ أَبْوَابَ الْإِيمَانِ؛
- وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ؛
- وَ سُلالَةَ النَّبِيِّي؛
- وَ صَفْوَةَ الْمُرْسَلِي؛
- وَ عِتْرَةَ خِيَرَةِ رَبِّ الْعَالَمِي؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ ؛
- لسَّلامُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى ؛
- وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى؛
- وَ كَهْفِ الْوَرَى؛
- وَ وَرَثَةِ الْأَنْبِيَاءِ؛
- وَ الْمَثَلِ الْأَعْلَى؛
- وَ الدَّعْوَةِ الْحُسْنَى؛
- وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ؛
- السَّلامُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ؛
- وَ مَسَاكِنِ بَرَكَةِ اللَّهِ؛
- وَ مَعَادِنِ حِكْمَةِ اللَّهِ؛
- وَ حَفَظَةِ سِرِّ اللَّهِ؛
- وَ حَمَلَةِ كِتَابِ اللَّهِ؛
- وَ أَوْصِيَاءِ نَبِيِّ اللَّهِ؛
- وَ ذُرِّيَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ ؛
- السَّلامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ؛
- وَ الْأَدِلاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ؛
- وَ الْمُسْتَقِرِّينَ فِي أَمْرِ اللَّهِ؛
- وَ التَّامِّينَ فِي مَحَبَّةِ اللَّهِ؛
- وَ الْمُخْلِصِينَ فِي تَوْحِيدِ اللَّهِ؛
- وَ الْمُظْهِرِينَ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْيِهِ؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ؛
- السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الدُّعَاةِ؛
- وَ الْقَادَةِ الْهُدَاةِ؛
- وَ السَّادَةِ الْوُلاةِ؛
- وَ الذَّادَةِ الْحُمَاةِ؛
- وَ أَهْلِ الذِّكْرِ؛
- وَ أُولِي الْأَمْرِ؛
- وَ بَقِيَّةِ اللَّهِ؛
- وَ خِيَرَتِهِ؛
- وَ حِزْبِهِ؛
- وَ عَيْبَةِ عِلْمِهِ ؛
- وَ حُجَّتِهِ؛
- وَ صِرَاطِهِ*؛
- وَ نُورِهِ؛
- وَ بُرْهَانِهِ ؛
- وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ؛
- بخش سوم: گواهی و شهادت به یگانگی خدا و رسالت پیامبر او؛
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ كَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ؛
- وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِكَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ؛
- لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ؛
- أَرْسَلَهُ بِالْهُدَى وَ دِينِ الْحَقِّ؛
- لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛
- فهرست منابع وماخذ.[۲]
درباره پدیدآورنده
آیتالله سید علی حسینی میلانی (متولد ۱۳۲۶ نجف) تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: مجتبی لنکرانی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی، حسین وحید خراسانی، میرزا کاظم تبریزی، سید محمد روحانی، مرتضی حائری یزدی فرا گرفت. تأسیس مؤسسه مرکز الرساله در قم، تأسیس مرکز پژوهشهای اعتقادی (مرکز الأبحاث العقائدیة)، تأسیس بنیاد فرهنگی امامت، تأسیس مرکز حقایق اسلامی از جمله فعالیتهای وی میباشد.
او بیش از ۱۰۰ جلد کتاب را به رشته تحریر درآورده است. علاوه بر تدریس دروس خارج فقه و اصول، به تدریس دروس اعتقادات پرداخته وهماینک کرسی تدریس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم دارد. از جمله آثار وی: آیات غدیر؛ نگاهی به تفسیر آیه مباهله؛امامت بلا فصل؛ نگاهی به آیه ولایت؛ دستبردی در حدیث ثقلین؛ نگاهى به حدیث ولایت؛ نگاهى به حدیث ثقلین؛ نگاهی به حدیث غدیر؛ نگاهی به حدیث منزلت؛ نقش شورا در امامت؛ امامت امیرالمؤمنین در سنجش خرد؛ الرد على ابن تیمیة فی الشفاعة و الزیارة و الاستغاثة.[۳]