زکریا حناط طحان
آشنایی اجمالی
علامه تستری اسم ابویحیی زکریا حناط طحان را به ظاهر «زکریا» دانسته است.[۱] همچنین خوئی از وی با عنوان ابویحیی زکریا الدعاء الحناط الخیاط الکوفی یاد می‌‌کند.[۲] وی از یاران امام صادق[۳] و امام کاظم(ع)[۴] بود و از امام صادق(ع)[۵] و عبدالله بن ابی یعفور روایت نمود.[۶] روایتگرانی نیز مانند حسن بن محمد بن سماعه،[۷] حسن بن محبوب،[۸] علی بن حکم،[۹] ابن بکیر و ابراهیم بن محمد اشعری از او بهره برده‌اند.[۱۰] برخی روایت حسن بن محبوب را از وی، دلیل بر جلالت شأن ابویحیی دانسته‌اند.[۱۱] کتاب الحدیث از آثار اوست.[۱۲].[۱۳]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ قاموس الرجال ۱۰/۲۱۹.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۷/۲۶۸.
- ↑ رجال البرقی ۳۲.
- ↑ رجال الطوسی ۳۶۵.
- ↑ جامع الرواة ۲/۴۲۴.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۲۲/۸۳.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۴۳۸.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۸۹.
- ↑ جامع الرواة ۲/۴۲۴.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۲۲/۸۳.
- ↑ تنقیح المقال ۳/۳۹.
- ↑ الذریعه ۶/۳۱۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۴۴.