تفسیر جابر جعفی
مقدمه
نجاشی از این تفسیر با عنوان التفسیر یاد و با سند متصل آن را از جابر نقل کرده است[۱]. شیخ طوسی نیز با سند از آن خبر داده است[۲]. آقا بزرگ تهرانی آن را ذکر[۳] و اسماعیل پاشا نیز در ایضاح با عنوان «تفسیر الجعفی» از آن یاد کرده[۴] و در هدیة العارفین آن را با عنوان تفسیر القرآن از تألیفات جابر بن یزید جعفی متوفای ۱۲۷ ه. ق به شمار آورده است[۵].[۶]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ص۱۲۹.
- ↑ رجال النجاشی، ص۱۲۹.
- ↑ ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۶۸، رقم ۱۲۴۵.
- ↑ بغدادی، ایضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون، ج۳، ص۳۰۴.
- ↑ بغدادی، هدیة العارفین (اسماء المؤلفین و آثار المصنفین من کشف الظنون)، ج۵، ص۲۴۹.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۴.