حماة الوحی (کتاب)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
حماة الوحی ترجمه عربی کتاب پاسداران وحی است که به زبان فارسی توسط محمد فاضل لنکرانی و شهابالدین اشراقی نوشته شده و به تحقیق درباره مسائل و شرایط امامت میپردازد. این کتاب به کوشش عبدالرحیم الحمدانی به عربی ترجمه شده و توسط مرکز فقه الائمه الاطهار (ع) چاپ گردیده.[۱]
حماة الوحی | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | محمد فاضل لنکرانی و شهابالدین اشراقی |
مترجم | عبدالرحیم الحمدانی |
موضوع | امامت، علم امام، اثبات خلافت و ولایت |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار (ع)|انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار (ع)]][[رده:انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار (ع)]] |
محل نشر | قم |
سال نشر | ۱۳۸۴ ش |
شابک | ۹۶۴۷۷۰۹۲۱۹ |
شماره ملی | ۱۱۶۵۹۵۸ |
درباره کتاب
نویسندگان با اشاره به ضرورت وجود حجت و نیاز به اهلبیت (ع)، ابتدا به تفصیل امامت و خلافت را از دیدگاه قرآن کریم بررسی نموده و اهمیت این موضوع را نشان دادهاند. سپس، از میان همین آیات و نیز روایات تفسیری شرایط و دلایل امامت را توضیح میدهند. آنان در هر بحث ابتدا مباحث تفسیری و داستانهای پیامبران را تحلیل و برداشتهای خود را مطرح میسازند. در این کتاب به تفصیل درباره خلافت امام علی(ع)، علم امام و نشانههایی از علم غیب ائمه اطهار بحث شده است.[۱]
فهرست کتاب
- المقدمة؛
- قیم الاُمم عرى موثقة
- قیمة السلعة؛
- السبب الأهم؛
- قیمة الشخص؛
- القرآن الکریم؛
- أهلالبیت(ع)؛
- طموحات المجتمعات؛
- مهمّتنا؛
- الدافع من تألیف الکتاب؛
- الإمامة على ضوء القرآن الکریم؛
- القرآن والإمامة
- الدلیل الأوّل من القرآن
- الهدف من الامتحان
- النبی إبراهیم (ع) والتمحیص
- مواد التمحیص
- الدلیل الثانی من القرآن
- بحث فی الآیة المبارکة
- لمن الطاعة ؟
- خلاصة البحث؛
- مزید من الضوء على آیة أُولی الأمر؛
- الحدیث الأول؛
- ملاحظة؛
- تحقیق آخر فی الآیة؛
- الحدیث الثانی ؛
- الحدیث الثالث ؛
- الحدیث الرابع ؛
- خلاصة التحقیقات؛
- الإمام فی رسالة سید الشهداء(ع)؛
- الدلیل الثالث من القرآن؛
- توضیح المُراد ؛
- قضیة مهمة؛
- إشارة إجمالیة إلى بعض الروایات الواردة فی تفسیر الآیات الدالة على الإمامة؛
- دراسة ضروریة؛
- بحث مختصر؛
- خلاصة ما مر؛
- خلاصة البحث؛
- الدلیل الرابع من القرآن؛
- دعوة النبی إبراهیم(ع)؛
- الآیات والالتفاتات؛
- دلیل حی؛
- مزید من التوضیح؛
- کشف النقاب عن أصالة الإمامة؛
- ما نخلص إلیه من هذه الآیات؛
- نتیجة هذه الدراسات؛
- سؤال یطرح نفسه؛
- جواب؛
- حدیث مع صاحب تفسیر المنار؛
- سؤال آخر؛
- إشکال مهم؛
- فهرس الکتاب إلى هنا؛
- سؤال یثیر الأسف؛
- الجواب؛
- قبسات من شرائط الإمامة؛
- خلاصة شرائط الإمامة؛
- بحث فی تفاصیل هذه الشرائط؛
- القرآن وشرائط الإمامة؛
- طلب قائد للجیش؛
- ملاحظة مهمة؛
- طالوت؛
- خلاصة هذا البحث؛
- التابوت؛
- حدیث أبی بصیر؛
- قولنا أم قول المفسّرین؟؛
- الجواب؛
- زبدة الکلام؛
- النسخ؛
- النقطة الثانیة؛
- العنوان الأول: قصص الأنبیاء(ع) والاُمم الماضیة؛
- النتیجة؛
- خلاصة الحدیث؛
- نتیجة هاتین النقطتین؛
- العنوان الثانی لقصة طالوت؛
- الآیات الثلاث؛
- هذه الآیات الثلاث وهدفها؛
- دلیلنا؛
- أمیر المؤمنین (ع) وآیات قصّة طالوت؛
- عود إلى شرائط الإمامة المستفادة من القرآن؛
- آیة الاصطفاء؛
- الأمر الأول؛
- رفع إشکال؛
- الأمر الثانی؛
- الجواب؛
- جواب آخر؛
- الأمر الثالث؛
- مَنْ هُم آل إبراهیم؟؛
- هدف سام؛
- الأمر الرابع؛
- هدف الآیة؛
- نتیجة هذه الأبحاث ؛
- الحسین (ع) والآیة الکریمة؛
- الآیة المُبارکة وأحادیث الإمامیة؛
- خلاصة الآیات والروایات؛
- ملاحظة؛
- علم الإمام(ع)؛
- الزعامة فی الإسلام؛
- القرآن وعلم الأنبیاء(ع)؛
- مفاد الطوائف الثلاث من الآیات؛
- علم الأئمة(ع)؛
- نقطة ضروریة؛
- الآیة الأُولى؛
- نظرة أعمق؛
- الآیة الثانیة؛
- منصب یوسف(ع)؛
- الآیة الثالثة؛
- الآیة الرابعة؛
- ثمرة هذا البحث القرآنی؛
- علائم الإمام(ع)؛
- التصدّی للانحراف ؛
- هدف الآیات النافیة لعلم الغیب؛
- آیات أُخرى؛
- هدف الأئمّة (ع)من نفی العلم بالغیب؛
- إخبار أمیر المؤمنین(ع) ؛
- الأخبار الغیبیة لعلی (ع)؛
- الروایات وعلم غیب الأئمة(ع)؛
- بحث مختصر حول آیة قرآنیة؛
- علل الزعامة؛
- وحدة الموضوع؛
- الذهول والدهشة!!؛
- خلاصة هذا الفصل؛
- ثمرة هذه الخلاصة؛
- روایة عمیقة؛
- شرح الروایة؛
- دوافع نفی الإمام(ع) علمه بالغیب؛
- الدافع الأول ؛
- الدافع الثانی؛
- روایتان؛
- ملاحظة؛
- تکرار وتذکیر؛
- الدلیل الأول؛
- الدلیل الثانی ؛
- الدلیل الثالث؛
- دراسة الآیة؛
- عباد، أم صفوة مصطفاة من العباد؟؛
- مَنْ هُم المصطفون من العباد؟؛
- الدلیل الدامغ؛
- وارث الکتاب الکریم؛
- کیف یعلم الجمیع ؟!؛
- الشواهد الحیّة !!!؛
- طرق الأئمّة (ع) فی الحصول على العلم؛
- أمیر المؤمنین (ع)والآیة الکریمة؛
- المعلّم الأول؛
- المعلّم الثانی ؛
- الإمام الصادق(ع) وعلم الإمام(ع)؛
- القرآن وعلم الإمام(ع)؛
- أسئلة وأجوبة؛
- العلم الشائی؛
- إیضاح ؛
- علم الإمام سیّد الشهداء(ع) بحادثة کربلاء؛
- ثلاثة أخطاء رئیسیة؛
- الخطأ الرئیسی الأول؛
- الخطأ الرئیسی الثانی ؛
- الخطأ الرئیسی الثالث ؛
- الکتاب والخطأ الرئیسی الأول؛
- نتیجة الأدلة؛
- الموضوع الأول؛
- الموضوع الثانی ؛
- جواب الموضوع الأول؛
- جواب الموضوع الثانی؛
- جواب السؤال الثالث؛
- طریق مغلق؟!؛
- خطبة «خُطّ الموت . . .» ؛
- المؤلّف والإقرار بالعلم؛
- الحدیث الأول؛
- مناقشة الحدیث؛
- الحدیث الثانی؛
- وقفة مع الحدیث؛
- الحدیث الثالث ؛
- ما ینبغی الالتفات إلیه فی الحدیثین؛
- دلیل آخر؛
- نتیجة البحث؛
- مفاد الروایتین؛
- الجمع بین الرسالة وعدم قتل جماعة؛
- افتراض آخر؛
- الحدیث الرابع؛
- تحقیق مختصر؛
- زبدة الکلام؛
- شهادة الإمام (ع) فی کربلاء على لسان أهل البیت (ع) وأتباعهم؛
- بُکاء محمد بن الحنفیة؛
- حدیث رائع؛
- السرّ الأکبر؛
- الکتاب والخطأ الرئیسی الثانی؛
- حادثة کربلاء نفخت الروح فی جسد الإسلام؛
- الجهاد فی الإسلام؛
- المعطیات الخالدة للحادثة ؛
- النظرة السطحیة؛
- یأس الاُمة ؛
- خطبة زینب الکبرى؛
- المنطق الغاشم؛
- سر عدم النجاح؛
- الصورة الثانیة؛
- معطیات الحادثة بعد وقوعها؛
- الحسین (ع) والإسلام؛
- الکتاب والخطأ الرئیسی الثالث؛
- ملاحظة؛
- ما هی الاقتراحات الثلاث؟ ؛
- ملاحظة؛
- تکرار؛
- هل للإمام أکثر من هدف ؟؛
- الصلح المشرِّف!؛
- الأهمّ من کلّ هذه الأقوال؛
- ثورة الإمام (ع)لیست دفاعاً عن النفس؛
- فهرس مصادر التحقیق.[۲]
در باره پدیدآورندگان
- آیتالله محمد فاضل لنکرانی (متولد ۱۳۱۰ قم - متوفای ۱۳۸۶ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد باقر سلطانی طباطبایی، عبدالجواد جبل عاملی، مرتضی حائری یزدی، سید حسین بروجردی، امام خمینی، سید محمد حسین طباطبائی و حسینعلی منتظری فرا گرفت.
او بیش از ۸۵ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده. علاوه بر آن به تدریس در حوزه علمیه نیز اشتغال داشت. از جمله آثار وی عبارتند از: الاجتهاد و التقلید، الصوم و الزکاه، الخمس و الانفال، المکاسب المحرمه، الغصب و احیا الموات، النجاسات و احکامها، المیاه، احکام التخلی و الوضوء، آیین کشورداری از دیدگاه امام علی(ع)، الدوله الاسلامیه، دراسات فی الاُصول و نهایه التقریر.[۳]
- آیتالله شهابالدین اشراقی (متولد ۱۳۰۷ قم - متوفای ۱۳۶۰ ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین بروجردی، امام خمینی، جعفر صبوری قمی، علامه طباطبایی، سید محمد باقر سلطانی طباطبایی، محقق داماد، شریعتمداری فرا گرفت. از جمله فعالیتهای وی نماینده و مشاور امام خمینی.[۴]