با پیشوایان هدایتگر ج۳ (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ چهار جلدی با پیشوایان هدایتگر است و به شرح زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید علی حسینی میلانی است و نشر آن را انتشارات مرکز حقایق اسلامی به عهده داشته است. ترجمهٔ عربی این کتاب، با عنوان مع الأئمة الهداة فی شرح الزیارة الجامعة الکبیرة منتشر شده است.[۱]
| با پیشوایان هدایتگر، ج ۳ | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | نگرشی نو به شرح زیارت جامعهٔ کبیره |
| نویسنده | سید علی حسینی میلانی |
| موضوع | زیارتنامه جامعه کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی|انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات مرکز حقایق اسلامی]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۵۳۴۸-۵۷-۶ |
| شماره ملی | ۱۸۲۹۶۶۵ |
دربارهٔ کتاب
در این جلد، ابتدا قسمت پایانی بخش چهارم مباحث با عنوان امامت و امام‌شناسی بیان شده و ویژگی‌هایی مانند صراط مستقیم بودن، آفرینش نوری و برتری اهل‌بیت (ع) بر پیامبران تشریح گردیده است. در بخش پنجم نیز ضمن ارائهٔ موضوع بیان و عرضهٔ اعتقادات، برخی عقاید شیعه پیرامون ولایت ائمه و برائت از دشمنان آن‌ها، رجعت معصومین (ع) به دنیا در زمان حکومت امام زمان (ع)، شفاعت آنان در دنیا و آخرت، ولایت تکوینی و موضوعات دیگر با متن این زیارت، تطبیق داده شده است.[۱]
فهرست کتاب
- ادامهٔ بخش چهارم: امامت وامام‌شناسی؛
- أنتم السّبیل الأعظم و الصّراط الأقوم ؛
- و شهداء دار الفناء و شفعاء دار البقاء؛
- و الرّحمة الموصولة؛
- و الآیة المخزونة و الأمانة المحفوظة؛
- و الباب المبتلى به النّاس من أتاکم نجا و من لم یأتکم هلک؛
- إلى اللّه تدعون و علیه تدلّون و به تؤمنون و له تسلّمون و بأمره تعملون و إلى...؛
- سعد من والاکم؛
- و هلک من عاداکم؛
- و خاب من جحدکم؛
- و ضلّ من فارقکم؛
- و فاز من تمسّک بکم؛
- و أمن من لجأ إلیکم؛
- و سلم من صدّقکم؛
- و هدی من اعتصم بکم؛
- من اتّبعکم فالجنّة مأواه و من خالفکم فالنّار مثواه؛
- و من جحدکم کافر و من حاربکم مشرک؛
- و من ردّ علیکم فی أسفل درک من الجحیم؛
- أشهد أنّ هذا سابق لکم فیما مضى و جار لکم فیما بقی؛
- و أنّ أرواحکم و نورکم و طینتکم واحدة طابت و طهرت بعضها من بعض؛
- خلقکم اللّه أنوارا فجعلکم بعرشه محدقین؛
- حتّى منّ علینا بکم؛
- فجعلکم فی بیوت أذن اللّه أن ترفع و یذکر فیها اسمه؛
- و جعل صلواتنا علیکم و ما خصّنا به من ولایتکم...؛
- طیبا لخلقنا و طهارة لأنفسنا و تزکیة لنا و کفّارة لذنوبنا...؛
- فکنّا عنده مسلّمین بفضلکم و معروفین بتصدیقنا إیّاکم؛
- فبلغ اللّه بکم أشرف محلّ المکرّمین و أعلى منازل المقرّبین و أرفع درجات المرسلین؛
- حیث لا یلحقه لاحق و لا یفوقه فائق و لا یسبقه سابق و لا یطمع فی إدراکه طامع؛
- حتّى لا یبقى ملک مقرّب و لا نبیّ مرسل و لا صدّیق...؛
- و صدق مقاعدکم؛
- و ثبات مقامکم؛
- و شرف محلّکم و منزلتکم عنده؛
- و کرامتکم علیه و خاصّتکم لدیه؛
- و قرب منزلتکم منه؛
- بخش پنجم: بیان و عرضهٔ اعتقادات؛
- بأبی أنتم و أمّی و أهلی و مالی و أسرتی؛
- أشهد اللّه و أشهدکم أنّی مؤمن بکم و بما آمنتم به کافر بعدوّکم...؛
- مستبصر بشأنکم و بضلالة من خالفکم؛
- موال لکم و لأولیائکم؛
- مبغض لأعدائکم و معاد لهم؛
- سلم لمن سالمکم؛
- و حرب لمن حاربکم؛
- محقّق لما حقّقتم مبطل لما أبطلتم؛
- مطیع لکم؛
- عارف بحقّکم؛
- مقرّ بفضلکم؛
- محتمل لعلمکم؛
- محتجب بذمّتکم؛
- معترف بکم؛
- مؤمن بإیابکم مصدّق برجعتکم منتظر لأمرکم...؛
- آخذ بقولکم؛
- عامل بأمرکم؛
- مستجیر بکم؛
- زائر لکم؛
- لائذ عائذ بقبورکم؛
- مستشفع إلى اللّه عزّ و جلّ بکم و متقرّب بکم إلیه؛
- و مقدّمکم أمام طلبتی و حوائجی...؛
- مؤمن بسرّکم و علانیتکم و شاهدکم...؛
- و مفوّض فی ذلک کلّه إلیکم...؛
- و قلبی لکم مسلّم...؛
- حتّى یحیی اللّه تعالى دینه بکم...؛
- و یردّکم فی أیّامه؛
- و یظهرکم لعدله؛
- و یمکّنکم فی أرضه؛
- فمعکم معکم لا مع غیرکم؛
- فهرست منابع وماخذ.[۲]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله سید علی حسینی میلانی (متولد ۱۳٢٧ش، نجف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: مجتبی لنکرانی، سید محمد رضا موسوی گلپایگانی، حسین وحید خراسانی، کاظم تبریزی، سید محمد روحانی و مرتضی حائری یزدی فرا گرفت. تأسیس مؤسسه مرکز الرسالة ، مرکز الأبحاث العقائدیة، بنیاد فرهنگی امامت و مرکز حقایق اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر تدریس خارج فقه و اصول، به تدریس دروس اعتقادات پرداخته و آثار فراوانی با موضوعات دینی و اعتقادی نگاشته است. آیات غدیر، نگاهی به تفسیر آیهٔ مباهله، امامت بلافصل، نگاهی به آیهٔ ولایت، دستبردی در حدیث ثقلین، نگاهى به حدیث ولایت، نگاهى به حدیث ثقلین، نگاهی به حدیث غدیر، نگاهی به حدیث منزلت، نقش شورا در امامت، امامت امیرالمؤمنین در سنجش خرد، الرّد على ابن تیمیّة فی الشّفاعة و الزّیارة و الاستغاثة و با پیشوایان هدایتگر برخی از این آثار است.[۳]