وحیانی بودن الفاظ قرآن (مقاله)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
وحیانی بودن الفاظ قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی وحیانی یا غیروحیانی بودن الفاظ و كلمات قرآن می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۸ صفحه‌ای به قلم سید موسی حسینی نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های قرآنی (شماره ۲۱ و ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۷۹) منتشر گشته است.[۱]
| وحیانی بودن الفاظ قرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید موسی حسینی |
| موضوع | مجاری علم لدنی، وحی، وحی در قرآن |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پژوهش‌های قرآنی |
| وابسته به | دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم |
| محل نشر | مشهد، ایران |
| تاریخ نشر | بهار و تابستان ۱۳۷۹ |
| شماره | ۲۱ و ۲۲ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
این مقاله چکیده ندارد.
فهرست مقاله
- پیامدهای بشری بودن الفاظ؛
- دو دیدگاه درباره الفاظ قرآن:
- دلایل دیدگاه نخست؛
- دلایل وحیانی بودن الفاظ قرآن؛
- منابع.
درباره پدیدآورنده
در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.